Leiksýningunni er lokið og alvaran tekin við

Það er rétt mat hjá Vilhjálmi Egilssyni að upplausn mun verða á vinnumarkaði eftir helgi, ef ekkert verður að gert. Launafólki hefur þegar verið ofboðið og því eins víst að það taki til sinna ráða sjálft, ef þeim mönnum sem telja sig vera í forsvari fyrir launþega og atvinnurekendur koma sér ekki saman um samning strax eftir helgi. Þessi sleifarskapur og aumingjaháttur Gylfa og Vilhjálms verður ekki lengur liðinn!!

Hvað er svo í veginum? Nýr samningur milli starfsmanna Elkem og SA er í anda þess sem SA hefur viljað, eftir því sem Vilhjálmur Egilsson hefur sagt. Svo vart er annað eftir en að þessir tveir menn setjist niður og gangi frá málinu!

Hellstu atriði þess samnings sem starfsmenn Elkem gerði við SA eru:

1. Samningurinn gildir frá lokum síðasta samnings.

2. 9,5% launahækkun á fyrsta ári, 3,3 á öðru ári og 3% á síðasta ári.

3. Samningurinn er til þriggja ára.

Auk þessa er svo eingreiðsla vegna góðrar afkomu fyrirtækisins.

Ef SA og ASÍ gera samning á þessum nótum munu þeir launþegar sem eru á allra lægstu töxtunum fá eingreiðslu sem nemur 78.400 kr þann 1. maí. og lægstu laun hækka í 180.000 kr.

Þetta er mun betri kjör en sú tillaga sem lá á borðum þessara aðila þegar upp úr slitnaði. Ágóðinn liggur fyrst og fremst í því að samningurinn væri þá látinn gilda frá 1. des í stað 1. mars. Það er auðvitað sjálfsagt mál að nýr samningur gildi frá lokum þess fyrri, annað ætti ekki að þekkjast.

Til viðbótar við þetta þarf vissulega að rétta enn frekar hlut þeirra sem lægstu launin hafa. Þar sem þessi hækkun mun sjálfkrafa lyfta lægsta taxta í 180.000 kr mun mjög fækka því fólki sem er undir 200.000 kr markinu, svo varla ætti það að standa í mönnum.

Auk þess verði vel stöddum fyrirtækjum gefinn heimild til að láta sína starfsmenn fá hlut í þeim gróða sem þau eru að vinna sér.

Hlutur ríkisins í þessum samningum gæti orðið sá að skila aftur þeirri skerðingu sem orðin er vegna afnáms verðtryggingar skattleysismarka og festa þá verðtryggingu aftur. Auk þess væri sennilega besta kjarabótin sem alþingi gæti gefið launþegum, lög um að ætíð skuli nýjir kjarasamningar gilda frá lokum þess fyrri.

Ég vil þó taka það skýrt fram að samningur á þessum nótum mun vissulega ekki bæta launafólki það tap sem það hefur orðið fyrir frá hruni. Hækkunin ein og sér mun ekki koma fólki í sömu stöðu og áður auk þess gífurlega taps sem það hefur orðið fyrir þau tvö og hálfa ár sem það hefur þurft að taka á sig allar hækkanir án nokkurra leiðréttinga launa.

Það mætti orða þennan samning sem einskonar skiptisamning, þar sem launþegar og atvinnurekendur skipta jafnt sín á milli því tapi sem launþegar hafa orðið fyrir. Eða ef menn vilja orða það á hinn veginn, að launþegar og atvinnurekendur skipta sín á milli tapi fyrirtækjanna.

Samning á þessum nótum væri þó hugsanlega hægt að fá samþykktann hjá launþegum. Það er þó ekki víst, en hugsanlega gengi hann í gegn. Ef gildistíminn er látinn gilda frá lokum síðasta samnings og þeim launþegum er vinna hjá betur stöddum fyrirtækjum gefin heimild til að sækja í gróða þeirra, mun það vissulega liðka verulega fyrir samþykkt samninga.

Það er ljóst að þær tillögur sem SA og ASÍ höfðu komið sér saman um munu verða mjög umdeildar og líkur á samþykkt slíks samnings mjög litlar.

Það er í öllu falli ljóst að biðlund launafólks er á enda og til stórtíðinda mun draga eftir helgi ef þeir félagar Gylfi og Viljálmur fara ekki að hysja upp um sig buxurnar og taka til hendinni. Leiksýningunni er lokið og komið að alvörunni!!

 

Hætta á upplausn á vinnumarkaði