Grunnlaun - heildarlaun

Það er sitt hvað, grunnlaun og heildarlaun. Grunnlaun eru þau laun sem launþegi fær að lágmarki, fyrir þá vinnu sem hann ræður sig til. Heildarlaun eru aftur þau laun sem hann fær greitt fyrir eftir að búið er að bæta við þeim greiðslum sem launamaðurinn á rétt á að auki.

Þær greiðslur geta verið mismunandi, t.d. vaktaálag eða eitthvað annað sem launamaðurinn leggur atvinnurekanda til með sínu vinnuframlagi. Í dag er það svo að lágmarkslaun eru sögð 300.000 krónur fyrir fulla vinnu í mánuð. En þetta er ekki svona einfalt, þar sem einhverjum snilling datt það snjallræði í hug að þarna væri um heildarlaun að ræða.

Það segir að grunnlaun geta verið mun lægri, eða um 260.000 kr fyrir fulla vinnu í mánuð. Þannig er launþegi á lægstu launum, en skilar sínu vinnuframlagi á öllum tímum sólahrings, alla daga ársins, er í vaktavinnu, að greiða sér sjálfur vaktaálagið að hluta. Vinnufélagi hans, sem skilar eingöngu vinnu á virkum dögum og dagvinnutíma, fær hins vegar 40.000 kr í tekjutryggingu, til að ná 300.000 kr! Atvinnurekandinn þarf þá ekki að greiða vaktavinnumanninum nema 40.000 kr í vaktaálag í stað um 80.000 króna, þar sem vaktaálag er ákveðin prósenta af grunnlaunum, rétt eins og yfirvinnukaup reiknast einnig sem ákveðið hlutfall af þeim.

Þetta dæmi, sem er alls ekki einsdæmi heldur kaldur raunveruleiki hjá mörgum atvinnurekendum, sýnir og sannar að í kjaraviðræðum eru það grunnlaun sem skipta máli, ekki heildarlaun.

Þeir sem ekki skilja þessa einföldu staðreynd ættu alveg að láta vera að tjá sig um kjaramál, svona yfirleitt!!

Hér fyrir neðan geta lesendur séð hvernig þetta er orðað í kjarasamningi SGS við SA, en þar segir skýrt að til lágmarkslauna teljist m.a. álags og aukagreiðslur.

 

Lágmarkstekjur fyrir fullt starf

Lágmarkstekjur fyrir fullt starf, fullar 173,33 unnar stundir á mánuði (40 stundir á viku), skulu

vera sem hér segir fyrir þá starfsmenn sem eftir að 18 ára aldri er náð hafa starfað a.m.k. sex

mánuði hjá sama fyrirtæki (þó að lágmarki 900 stundir):

1. maí 2017  kr. 300.000 á mánuði.

• Mánaðarlega skal greiða uppbót á laun viðkomandi starfsmanna sem ekki ná

framangreindum tekjum, en til tekna í þessu sambandi teljast allar greiðslur, þ.m.t.

hverskonar bónus-, álags- og aukagreiðslur, sem falla til innan ofangreinds vinnutíma.

Launauppbót vegna lágmarkstekjutryggingar skerðist ekki vegna samningsbundinnar

launahækkunar vegna aukinnar menntunar sem samningsaðilar standa sameiginlega að.

• Laun fyrir vinnu umfram 173,33 stundir á mánuði og endurgjald á útlögðum kostnaði

reiknast ekki með í þessu sambandi.

 

Rifist um mismunandi staðreyndir

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 4.1.2019 kl. 00:26]

 Grunnlaun hljóta að lágmarki að eiga að vera það sem þarf, til að eiga til hnífs og skeiðar, með smá afgangi til yndisauka og gleði með fjölskyldunni eða sjálfum sér. Dagvinna ætti að duga öllum, til að ná þessu markmiði. Hún gerir það ekki hjá of mörgum. Hinsvegar eru margir sem þurfa ekki hækkun, því þeir geta áfram haft það alveg ágætt og jafnvel bara sjöfull fínt, þó engin hækkun komi á þeirra laun. Hvers vegna í fjandanum umsamdar prósentulaunahækkanir þurfi að fara upp allan skalann er með öllu óskiljanlegt.

 Nokkurs konar kjararáð, skipað jafnmörgum fulltrúum launþega og atvinnurekenda, með vel völdum oddamanni, samþykktum af báðum aðilum, er eina lausnin sem kemur í veg fyrir þessa vitleysu. Það þurfa ekki allir launahækkun, svo mikið er víst. Þetta er allt hægt að reikna út og komast að sameiginlegri niðurstöðu, án eilífra átaka sem allir skaðast af.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Halldór Egill Guðnason, 4.1.2019 kl. 00:27]

 Vilji er allt sem þarf;-)

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 4.1.2019 kl. 00:40]

Þetta dæmi, sem er alls ekki einsdæmi heldur kaldur raunveruleiki hjá mörgum atvinnurekendum, sýnir og sannar að í kjaraviðræðum eru það grunnlaun sem skipta máli, ekki heildarlaun.

Þeir sem ekki skilja þessa einföldu staðreynd ættu alveg að láta vera að tjá sig um kjaramál, svona yfirleitt!!

Góð ábending en því miður þá er fullt af fólki sem tekur þetta ekki til sín.  Þar fer fremstur fjármálaráðherrann, formaður Sjálfstæðisflokksins, riddari Kjararáðs og lávarður Engeyjarættarinnar.

[Gunnar Heiðarsson, 4.1.2019 kl. 01:54]

Sæll Halldór

Tek undir með þér að grunnlaun eiga auðvitað að duga fyrir grunnþörf launamanns. Af hverju menn hafa valið prósentuhækkanir og af hverju þær þurfa alltaf að ganga upp allan launastigann, er aftur illskiljanlegt.

En stundum byrjar höfrungahlaupið ekki neðst, heldur efst. Hækkanir sem úthlutað var til ráðherra, þingmanna, forstjóra ríkisstofnanna og allra þeirra sem fengu sín laun ákveðin af kjararáði, komu ekki til vegna hækkunar láglauna, reyndar ekki hægt að tengja þær hækkanir nokkurra launa. Þær komu bara, svona eins og skrattinn úr sauðaleggnum!

[Gunnar Heiðarsson, 4.1.2019 kl. 01:56]

Það er magnað, Jóhannes, hvernig ráðamönnum á hverjum tíma tekst að komast úr takt við raunveruleikann. Þar skiptir engu hver flokkur er við völd eða hvaða ætt. Nægir að fá sæti við ríkisstjórnarborðið til að missa vitið.

[Halldór Egill Guðnason, 4.1.2019 kl. 02:21]

 Það höfrungahlaup, sem nú er háð byrjaði svo sannarlega efst. Það er alveg hárrétt hjá þér Gunnar. Að þeir sem fyrstir fengu og jafnvel afturvirkt skuli nú standa frammi fyrir hinum almenna launamanni og segja að allt fari til fjandans, gangi kröfur hans eftir, er hálf sorglegt, hafandi sogið til sín fáheyrðar launahækkanir úr almannasjóðum. Okkar sjóðum!

 Við erum hinsvegar einnig að tala um tvo ólíka hluti. Annars vegar höfum við sjálftökulið á ríkisjötunni og hinsvegar höfum við hinn almenna, frjálsa atvinnumarkað. Jötuþegarnir virðast geta komist upp með nánast hvað sem er, gagnvart vinnuveitanda sínum okkur,  á meðan venjulegur atvinnurekandi getur ekki boðið launþegum sínum slíkt hið sama. Hann getur ekki endalaust seilst í vasa hins "opinbera". Þar liggur munurinn. Verkalýðsforystan verður að gera sér grein fyrir þessu og opinberir málssvarar ættu að gæta orða sinna. Það verður kosið aftur. Ekki gleyma því, jötuþegar!

 Þakka góðan pistil, að vanda, góðar stundir og með kveðju að sunnan.