Undarlegar áherslur dómstóla

Það má vissulega gleðjast yfir því að Atli Helgason skuli ekki öðlast málflutningsréttindi að nýju. Hins vegar verður maður hugsi yfir ástæðu dómstólsins, hvaða áherslur hann leggur til grundvallar dómnum.

Dómstóllinn horfði ekki til þess er Atli var dæmdur fyrir að verða manni að bana. Heldur voru fjármálamisferli talin vega þyngra. Áður höfðu dómstólar komist að þeirri niðurstöðu að kynferðisbrot gegn börnum væru ekki nægjanlega alvarleg til að svipta mann málflutningsréttindum.

Niðurstaðan er því sú að lögmenn sem drepa fólk og lögmenn sem brjóta kynferðislega gegn börnum, geta fengið sín málflutningsréttindi að nýju, eftir að hafa setið af sér hluta dómsins. En ef lögmaður fer á hausinn eða gerist á annan hátt brotlegur um fjármálamisferli, mun hann ekki fá slík réttindi aftur, jafnvel þó hann hafi ekki setið í fangelsi vegna slíkra brota.

Þarna er eitthvað sem ekki stemmir, eitthvað stórkostlegt að. Auðvitað eiga lögmenn sem gerast á einhvern hátt brotlegir við lög að missa sín réttindi um aldur og ævi. Manndráp og kynferðisleg brot eiga þar auðvitað að vega þyngst!!

Atli áfram sviptur málflutningsréttindum