Vegatollar

Hugmyndin um vegatolla er ekki ný af nálinni, umræðan um þá leið hefur alltaf dúkkað upp aftur og aftur. Að mörgu leyti er þessi hugmynd ekki fjarstæðukennd, enda hugsunin að þeir sem nýta sér vegakerfið greiði fyrir þá notkun.

Því er hugmyndin um vegatolla alls ekki svo vitlaus, nema fyrir þá einföldu staðreynd að þeir sem um vegina fara eru þegar að greiða vel fyrir, reyndar svo vel að erfitt er að sjá hvaða rök réttlæta vegatollana. Bifreiðaeigendur, en það er jú í flestum tilfellum bílar sem um vegina aka, eru að greiða um 70 milljarða á ári til ríkisins. Ekki er hægt að sjá í fjárlögum ársins 2017 nákvæmlega hversu mikil útgjöld ríkisins eru til vegamála, þar sem fjarskipum er þar spyrt saman við vegamál. Til þeirra tveggja málaflokka er áætlað að nýta tæpa 29 milljarða, af þeim 70 sem innheimtast. Frekar lélegar endurheimtur!  

Ráðherra bendir réttilega á að víða erlendis séu vegtollar þekktir. Það er vissulega rétt, en hann lætur vera að nefna þá staðreynd að þar sem slíkt er gert eru aðrar álögur á bíleigendur mun minni en hér á landi og sumar álögur hér með öllu óþekktar þar ytra. Bíleigendur þurfa þar ekki að greiða til ríkisins nánast jafn háa upphæð og framleiðandinn, flutningsaðilinn og dílerinn fær, þegar keyptur er nýr bíll. Þar þurfa bíleigendur ekki heldur að greiða til ríkisins nánast sömu upphæð fyrir eldsneytið og framleiðandi þess, flutningsaðilar og dreifingaraðilar fá. Svona mætti lengi telja.

Það er ekkert því til fyrirstöðu að taka upp vegtolla og fráleitt að halda því fram að með því væri verið að brjóta einhverja jafnræðisreglu. Ekki frekar en sú innheimta sem nú er stunduð á bíleigendur.

En frumforsenda vegtolla hlýtur að vera að aðrir tollar og gjöld séu þá lækkuð eða afnumin. Það er sjálfsagt að bera sig saman við erlendar þjóðir og taka upp það sem vel reynist þar, ef við teljum það gera okkur gagn. Þá verðum við að sjálfsögðu að horfa til heildarmyndarinnar, ekki bara einn þátt.

Brýtur ekki gegn jafnræði íbúa

Athugasemdir

[Jóhann Kristinsson, 13.2.2017 kl. 15:41]

Forsenda þín stenst ekki raunveruleikan, tollar, gjöld ríkisins sem auðvitað fancy nafn fyrir skatta, eru ekki teknir af.

Vegatollar eiga engan rétt á sér nema að einkafyrirtæki standi að framkvæmum vega og þá bara á þeim vegarkafla sem er fjármagnað af einkafyrirtæki.

Af hverju fer ekki FÍB og Neytendasamtökin í mál við ríkið og krefur ríkið um alla þá peninga sem hafa verið teknir af bifreiðaeigendur í sköttum og gjöldum. Hvað varð um þá peninga?

Kveðja frá Houston

[Gunnar Heiðarsson, 13.2.2017 kl. 18:35]

Ráðherra er ekki að tala um að leggja vegtolla á til að framkvæma ákveðnar vegabætur og þá einungis á þeim vegaköflum meðan sú framkvæmd er greidd niður.

Hann er að tala um að setja upp tollhlið við þrjár höfuðleiðir inn og út úr höfuðborginni. Þegar nauðsynlegstu vegaframkvæmdum umhverfis borgina er lokið, er meiningin að tollhliðin verði áfram, til að greiða fyrir aðrar vegaframkvæmdir á landinu.

Varðandi gjöld sem bíleigendur þurfa að greiða í dag, þá er hluti þess auðvitað beinn tekjuliður ríkissjóðs, til annarra nota en vegaframkvæmda. En hluti þessara gjalda var settur á í þeim eina tilgangi að bæta vegakerfið. Má þar t.d. nefna hluti gjalds sem leggst á eldsneyti sem og þungaskattur. Þessir peningar skila sér ekki til vegabóta, nema að hluta til. Ef ríkið setur upp tollskýli á þjóðvegina, þarf enginn að ætla að allar þær tekjur skili sér frekar til vegabóta. Hluti þess fjár mun finna sér farveg í gæluverkefni ráðherra, hverju sinni.

[Jóhann Kristinsson, 13.2.2017 kl. 18:41]

Við erum sammála um að þessir vegatollar hans Nonna koma ekkert frekar til með að fara í vega viðhald eða nýjar framkvæmdir, frekar en önnur gjöld sem voru eyrnamerkt að færu til vegamála.

Kveðja frá Houston