Okurlánarar

Um miðjan níunda áratug síðustu aldar féll dómur um okurlán. Sá sem þar átti í hlut hafði lánað peninga með um 200% ársvöxtum.

Nú starfa hér á landi a.m.k. fimm fyrirtæki, með samþykkt og vilja Alþingis, sem eru að lána fólki peninga með allt að 400% ársvöxtum.

Erlendis eru ekki skil milli okurlánara og mafíu. Það er spurning hvenær íslenskir okurlánarar beita sömu aðferðum og erlendar mafíur, hvenær rétt er að kalla svokölluð "smálánafyrirtæki" sínu rétt nafni!

 

Gat tekið smálán út á kennitölu vinar

500 milljarðar króna glópafé

Ef allar spár varðandi borgarlínu standast, kostnaður, fjölgun farþega með almenningsvögnum, fjölgun þeirra sem hvorki ferðast með almenningsvögnum né einkabíl og fjöldi þeirra sem ferðast á einkabíl, ef allar þessar spár glópanna sem vilja borgarlínu standast, mun kostnaður verða um 500 milljarðar króna!

Borgarstjóri og aðrir glópar borgarlínu, halda því nú fram að borgarlína sé einungis hluti lausnar umferðarvanda Reykjavíkur, að ekki standi til að hún muni bitna á öðrum kostum til ferðalaga um borgina. Samkvæmt áætlunum á borgarlína að kosta um 70 milljarða króna og samkvæmt spám mun sú upphæð nýtast 12% þeirra sem um borgina ferðast. Þar sem Samfylking kennir sig við jöfnuð, hlýtur hugmyndin vera að samsvarandi kostnaður verði lagður til uppbyggingar mannvirkja til annarra ferða um borgina. Þá hlýtur borgarstjóri að vera með hugmyndir um að leggja um 175 milljarða til eflingar á reiðhjóla- og göngustígum og um 345 milljarða til uppbyggingar umferðamannvirkja fyrir aðra umferð en strætó. Samtals gerir þetta um 500 milljarða króna.

Ég gæti sannarlega fallist á borgarlínu ef þetta eru hugmyndir borgarstjóra. Bara spurningin hvaðan peningarnir eiga að koma. Fráleitt er að taka þá af vegafé Vegagerðarinnar, meðan fólk út á landi býr enn við malarvegi, einbreiðar brýr og stórhættulega fjallvegi! Það færi þá allt vegafé til borgarinnar næstu 25-30 ár!! Og ekki er fjárhagur borgarinnar beysinn, stefnir reyndar hraðbyr í gjaldþrot. Og ef áætlanir glópanna standast ekki, ef kostnaður verður hærri eða að ekki nægjanlegur fjöldi íbúa hlýðir kalli borgarstjórnar um ferðamáta, mun þessi upphæð hækka hratt!

 

Ein eru þau rök sem glópar borgarlínu hafa margsinnis haldið fram og ég get ekki með nokkru móti skilið, sama hversu mikið ég velti þeim fyrir mér. Það eru þau rök að efling gatnakerfisins muni auka enn frekar á umferðavandann. Þetta er mér með öllu óskiljanlegt. Þessi rök verða ekki studd nema á einn veg, að fjölgun íbúa í Reykjavík verði stöðvuð, að borgin taki ekki á móti fleira fólki. Og kannski er þar komin skýringin á því hvers vegna borgin hefur verið svo treg að úthluta lóðum til íbúðabygginga. Að einungis sé úthlutað lóðum til bygginga örfárra hundraða íbúða, meðan þörfin skiptir mörgum þúsundum. Kannski er þetta sýn núverandi borgarstjórnar, að lausnin felist í að stöðva frekari uppbyggingu borgarinnar. Að þannig megi leysa allan umferðavanda borgarinnar.

 

Erlendis eru einskonar borgarlínur þekktar. Þær eru lagðar um mjög þéttbýl svæði, oftast einnig víðfeðm, í tug milljóna borgum. Hér er meiningin að fara hina leiðina, leggja fyrst borgarlínu og búa síðan til þéttbýlið utanum hana. Að verpa egginu fyrst og búa síðan til hreiðrið! Önnur eins fásinna þekkist hvergi í víðri veröld!!

 

70 milljarðar króna er gífurleg upphæð. Fyrir marga er þetta svo há upphæð að erfitt er að gera sér í hugarlund stærð hennar. Fyrir það fé má gera marga hluti, eins og að útrýma öllum malarvegum landsins og einbreiðum brúm. Afganginn mætti nýta til gangnagerðar. Það mætti líka hugsa sér að nýta þetta fé á SV horninu. Þá mætti gera 35 mislæg gatnamót á höfuðborgarsvæðinu, nú eða hafa þau eitthvað færri og tvöfalda allar leiðir til borgarinnar. Ekki mun veita af, ef fólksfjölgun landans á að eiga sér stað utan borgarinnar!!

 

 

Býr enginn í því sem er verið að hanna

Háalvarlegt mál !

Fyrir flesta landsmenn skiptir máli hvernig verðbólga/verðhjöðnun er mæld. Þetta er sá mælikvarði sem ákvarðar hversu mikið fasteignakaupendur þurfa að fórna á altari Mammons!

Bent hefur verið á að frá hruni hafi fasteignakaupendur þurft að færa í fórn á því altari tugum eða hundruðum milljörðum meira en eðlilegt gæti talist, af þeirri ástæðu að húsnæðisliður verðbólgumælistokksins er skakkur.

Ef það er rétt sem hagfræðideild Landsbankans heldur fram er komin alveg nýr vinkill á þessa mynd. Að þegar ekki nást nægjanlegar fórnir á altari Mammons með mælingu, er gripið til annarra og óþverralegri meðala. Gripið til þeirra meðala að falsa mælistokkinn enn frekar!!

Þetta er háalvarlegt mál sem Alþingi hlýtur að krefjast skýringa á, af hendi Hagstofunnar. Til þess þurfa þingmenn auðvitað að hætta að karpa um málefni sem litlu skipta og snúa sér að alvöru umræðum á hinu há Alþingi!! 

Furða sig á skýringum Hagstofunnar

"Vönduð vinnubrögð"

Samtök atvinnulífsins hafa reiknað út hvað stjórnarsáttmáli hinnar nýju ríkisstjórnar kostar. Ekki ætla ég að leggja mat á þá útreikninga, sýnist þó að frekar sé varlega farið í þeim útreikningum.

Það vekur hins vegar furðu að fjármálaráðherra virðist ekki vita hver þessi kostnaður er, þegar hann er spurður. Gefur það út að hann átti sig ekki á útreikningum SA, en kemur  ekki með neina tölu á móti.

Maður skildi ætla að eftir allan þann tíma sem tók að setja saman þennan sáttmála og yfirlýsingar formanna þeirra flokka sem standa að ríkisstjórninni, um hversu vel væri vandað til hans, að kostnaðurinn lægi nokkurn veginn fyrir!

Það er ekki beint traustvekjandi að fjármálaráðherra nýrrar ríkisstjórnar geti ekki í sínu fyrsta viðtali í embætti, svarað jafn einfaldri spurningu og hver kostnaður ríkissjóðs er af hinni nýju ríkisstjórn. Að hann skuli ekki geta svarað fullyrðingum um óhóflegan kostnað strax.

Í hverju fólust hin "vönduðu vinnubrögð" við gerð stjórnarsáttmálans? Voru þau kannski ekki svo vönduð sem sagt er? Getur verið að tíminn hafi allur farið í að þrefa um stólaskipti? Í það minnsta tókst þessum þrem formönnum að halda öllum málefnum frá þjóðinni, meðan setið var að samningu sáttmálans. Kannski var ekkert um að fjalla. Það eina sem hvissaðist út voru mismundi túlkanir þeirra á skiptingu stóla.

Sjálfur stjórnarsáttmálinn er langur og myndskreyttur. Þar er farið fögrum orðum um marga hluti, orðum sem túlka má á hina ýmsa vegu. Þessi stjórnarsáttmáli er í raun þannig að allir flokkar á Alþingi geta í raun samþykkt hann. Hins vegar er lítið fjallað um stóru málin og afgreiðsla þeirra þannig að ljóst er að ekkert mun gerast á kjörtímabilinu varðandi þau. Má þar hellst nefna fjármálakerfi landsins og afnám verðtryggingar. Þessi mál fara í "skoðun", ásamt svo mörgum öðrum.

Því spyr ég aftur; í hverju fólust hin vönduðu vinnubrögð? Ekki var það ú útreikningi kostnaðar, ekki var það í afgreiðslu og stefnumótun á fjármálakerfinu og ekki var það í afgreiðslu erfiðu málanna, þar sem mest skilur milli Sjálfstæðisflokks og VG.

 

 

Áttar sig ekki á útreikningum SA

Sex mánaða uppsagnarfrestur?

Illa er komið fyrir öldruðum.

Við sem þjóð erum okkur til skammar með afskiptaleysi þessa hóps og hversu naumt við skömmtum honum af þeim auð sem aldrað fólk hefur búið okkur sem yngri erum, með eljusemi sinni.

Nú bætist við að aldraðir þurfa að segja upp húsnæði sínu með sex mánaða fyrirvara, áður en það drepst. Að öðrum kosti mun verða sótt að þeim með dómstólum.

Sennilega mun þó reynast erfitt að finna lögfræðinga til að reka málin, þar sem fæstir þeirra fá vist í efra!

Lögsækir heilabilaðan öryrkja

Reykjavíkurhreppur í gjörgæslu

Það styttist óðum í að Reykjavíkurhreppur fari í gjörgæslu, að fjárráðin verði tekin af hreppstjórninni! Slík hefur skuldasöfnunin verið undanfarin ár og ekkert lát á.

Það er magnað, mitt í góðærinu, þegar hótel rísa á hverju götuhorni og framkvæmdir í algjöru hámarki, þegar kaupmáttur hefur aukist með tilheyrandi tekjubólgnun fyrir hreppinn, þegar erlendir ferðamenn fylla allar götur og torg og þegar nánast öll merki þess að hreppurinn ætti að vera að greiða niður skuldir í stórum stíl, svona eins og önnur sveitarfélög á landinu, að þá skuli hreppssjóður safna skuldum. Og það ekkert smáskuldum, heldur talið í milljónum á hvert mannsbarn innan hreppsmarkanna!

Í dag eru skuldir Reykjavíkurhrepps komnar í 299 milljarða króna og hækka hratt. Þetta gerir nálægt 2,5 milljónum á hvert mannsbarn hreppsins, eða um 10 milljónir á hverja fjögurra manna fjölskyldu!!

Skuldaaukning Reykjavíkurhrepps er nálægt 70 milljónum á sólahring, alla daga ársins!

Það er magnað að um 39% þjóðarinnar skuli hafa kosið þá flokka sem sýna slíka óforsjálni, til landstjórnarinnar.

Er ekki allt í lagi með kjósendur?!!

 

„Maður skuldsetur sig ekki út úr fjárhagsvanda“

Kosningadagur

Það var nokkuð merkileg útsending fréttastofu rúv í gærkvöldi, kvöldið fyrir kjördag. Ekki hægt að tala um að hún hafi verið hefðbundin.

Kannski kom mest á óvart að þáttastjórnendur ætluðu að hefja þessa útsendingu á myndun ríkisstjórnar. Nokkuð merkilegt, þar sem kjósendur eru jú ekki búnir að kjósa! Að sjálfsögðu var einungis ein ríkisstjórn í huga stjórnenda þáttarins, vinstri stjórn undir forsæti Kötu Jak.

Tveir formenn báru af öðrum, fyrir kurteisi og faglega framkomu. Fluttu mál sitt af festu og öryggi. Það voru Sigurður Ingi og Sigmundur Davíð. Aðrir voru æstir og á stundum langt úr jafnvægi. Bjarni var einnig í þokkalegu jafnvægi, þó hann hafi þurft að sýna nokkra ákveðni um tíma.

Logi var eins og hani á haug, grípandi frammí og missti stjórn á skapi sínu. Eldar brenna oft glatt en lognast síðan útaf. Stutt kosningabarátta mun hugsanlega verða Samfó til bjargar.

Kata Jak. krafðist þess að fá að útskýra hvaðan hún ætlaði að sækja 50 milljarðana, sem flokkur hennar hefur lofað. Og að sjálfsögðu fékk hún leifi þáttastjórnenda til að tala lengi um það mál. Þrátt fyrir langa og orðfagra ræðu, kom ekkert nýtt frá henni um hvert þetta fé skuli sótt. Sömu loðnu útskýringarnar og áður, hækkun skatta án þess að hækka skatt og þar fram eftir götum. Algjörlega óútskýrt!

Í sambærilegum þætti, vorið 2009, spurðu þáttastjórnendur þáverandi formann VG um afstöðu til umsóknar að ESB. Svar hans var skýrt og svikin tveim dögum síðar, enn skýrari. Það var því snjallt af Bjarna Ben, þegar séð var að þáttastjórnendur nú ætluðu ekki að spyrja núverandi formann VG sömu spurningar, að kasta henni fram. Auðvitað vafðist svarið nokkuð fyrir Kötu, en eftir nokkuð jaml og orðskrúð var svar hennar á svipaða lund og forverans, þó ekki alveg jafn afgerandi. VG er víst enn á móti inngöngu í ESB, eða þannig sko. Hvers vegna ætti að treysta núverandi formanni betur en forveranum?! Í ljósi fréttar fyrir fáeinum dögum síðan, á maður erfitt með að trúa og treysta þessum formanni.

Það er annars merkilegt að fyrir kosningar finnast alltaf einhverjir "faldir" peningar. Kannski er rétt að stytta bara kjörtímabilið í eitt ár. Þá væri sennilega alltaf til nægt fé til hinna ýmsu verka. Reyndar var ekki fyrr en hið nýja framboð Miðflokksins var boðað sem aðrir flokkar fóru að tala um að sækja mætti fé til bankanna, fé sem enginn sá meðan þing starfaði í vetur og fé sem ekki virtist vera til þegar fjárlagafrumvarpi fyrir næsta ár var lagt fram, fyrir nokkrum dögum síðan.

Það er auðvitað gott að stjórnmálamenn allra flokka skuli vera farnir að átta sig á gífurlegri auðsöfnun bankanna. Hvaðan ætli það fé sé tilkomið? Kannski úr vösum kjósenda, gegnum hávaxtastefnu Seðlabankans að ógleymdri hinni "dásamlegu" verðtryggingu?

Reyndar gleyma allir flokkar nema einn að þetta fé verður einungis sótt til tveggja banka, að óbreyttu. Auðsöfnun þriðja bankans mun flytjast úr landi, í vasa eigenda vogunarsjóða.

Ég veit hvað ég ætla að kjósa!

 

„Geturðu aðeins haldið þér rólegum?“

Fyrst og fremst kosið um sjálfstæði þjóðarinnar

Skattpíning og skortur á íbúðahúsnæði mun auðvitað verða ofarlega í hug kjósenda. Því ættu vinstri flokkarnir að verða útundan, skattstefna þeirra er kunn og verk þeirra flokka í borginni sýna að þeir ráða ekki við að leysa húsnæðisvandann.

Fyrst og fremst ættu kjósendur þó að skoða hug sinn til sjálfstæðis landsins okkar. Samfylking, Píratar og Viðreisn eru allir með opinbera stefnu um inngöngu í ESB og nú hefur formaður VG opnað á þá leið afsals sjálfstæðisins. Þeir sem kjósa einhvern þessara fjóra flokka, verða að gera sér grein fyrir því að þeir eru að kjósa um inngöngu í ESB og breytingu á stjórnarskrá svo það megi verða.

Þeim sem annt er um sjálfstæði landsins kjósa því einhvern annan flokk en þennan kvartett ESB flokka!

Það sem öðru fremur klauf þjóðina í tvær fylkingar, árin 2009 - 2013, var umsókn Samfylkingar, með fylgi VG, að ESB. Vilja kjósendur virkilega slíkt ósamlyndi meðal þjóðarinnar?!

 

Kosið um skatta og húsnæði

Landsbyggðaskattur

Ekki trúi ég að nokkur þingmaður eða frambjóðandi þori að taka undir þessar tillögur starfshópsins, svo skömmu fyrir kosningar. Nema auðvitað Jón Gunnarsson, samgönguráðherra. Hann getur ekki svarið þessar tillögur af sér, svo mjög sem hann hefur talað fyrir þeim.

Þarna er auðvitað verið að leggja til aukinn skatt, sem í sjálfu sér er í algjörri andstöðu við stefnu flokks samgönguráðherra. Það sem meira er, þá eru auknar skattaálögur einnig í andstöðu við stefnu samtaka atvinnulífsins. Eða á það eingöngu við um skattlagningu á fyrirtæki? Að allt í lagi sé að skattleggja þá sem af nauðsyn þurfa að eiga og reka einkabíl, meðan fyrirtæki landsins geti grætt á slíkri skattheimtu?

Árið 2016 voru heildartekjur ríkisins af bílaflota landsmanna um 70 milljarðar króna (70.000.000.000.kr.). Á þessu ári un þessi upphæð verða enn hærri, aukinn innflutningur bíla, aukinn akstur landsmanna og stór aukinn fjöldi ferðafólks sem komast þarf um landið, sér til þess. Ekki kæmi á óvart þó tekjur ríkissjóðs næðu allt að 100 milljörðum króna á þessu ári, af þessum stofni einum.

Enn meiri hækkun tekna ríkissjóðs er sjáanleg á næsta ári. Fjárlagafrumvarp fráfarandi ríkisstjórnar verður auðvitað ekki samþykkt. Samkvæmt því átti að stór hækka álögur á eldsneyti, auk þess afnema undanþágur bílaleiga á innflutningsgjöldum. Þetta mun gefa ríkissjóð einhverja milljarða í kassann. Að auki er ljóst að krónan mun veikjast og innflutningsverð eldsneytis því hækka. Það mun einnig fita ríkissjóð á aurum bíleigenda.

Auðvitað er ljóst að fyrirliggjandi fjárlagafrumvarp hægri stjórnarinnar, með öllum sínum skattahækkunum, mun ekki ná fram að ganga, en ljóst er að ef vinstri flokkar ná völdum munu þessar skattahækkanir verða enn meiri. Viðbrögð þeirra á Alþingi, þegar frumvarpið var lagt fram, sannar það.

Starfshópurinn telur að það þurfi 56 milljarða króna á næstu átta árum, til að koma vegakerfinu í þokkalegt stand. Það gerir þá nálægt 7 milljörðum á ári, að jafnaði. Það er þá væntanlega viðbót við þá 18 milljarða sem ætlaðir eru í málaflokkinn á næsta ári, samkvæmt fjárlagafrumvarpinu. Að samtals þurfi sem svarar 25 milljarða á ári til viðhalds og endurnýjun vegakerfisins.

Liggur nærri að það samsvari 1/4 þess sem ríkið innheimtir í dag af bílaflota landsmanna. Hinir 3/4 hlutar þess fjár fer þá væntanlega í annan rekstur ríkissjóðs, eða nálægt 75 milljörðum króna. Þennan skatt bera þeir einir sem þurfa að eiga og reka einkabíl. Undan þeim skatti getur fólk auðvitað komið sér, með því að sleppa því að eiga bíl. Það er mögulegt fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisins en landsbyggðafólk hefur ekki val. Því er þetta hreinn landsbyggðaskattur, skattur sem að stærstum hluta er nýttur til greiðslu hinna ýmis rekstrar ríkissjóðs, að mestu innan marka höfuðborgarsvæðisins. 

Bíleigendur borga í dag sannanlega fyrir allt viðhald og endurnýjun vegakerfisins, c.a. fjórfallt! Og nú skal enn sótt í vasa þeirra. Þá 56 milljarða sem starfshópurinn telur þurfa, vill hann rukka af bíleigendum á næstu 20 árum. Það gerir 2,8 milljarðar á ári, sem sóttur verður beint í vasa bíleigenda, ofaná alla aðra skatta sem þeir þegar borga!  

Það er vissulega sjónarmið hvernig staðið skuli að fjármögnun á viðhaldi og endurnýjum vegakerfisins. Mismunandi er eftir þjóðum hvernig að slíku er staðið og vegtollar orðið ofaná hjá sumum ríkjum. Önnur nota skattkerfið til þessarar fjármögnunar.

Við Íslendingar völdum að hafa þessa fjármögnun inn í eldsneytisverði. Vandinn er bara að misvitrir stjórnmálamenn hafa gegnum tíðina sælst æ meir í það fjármagn, þannig í dag fer hluti þess skatts á eldsneyti, sem ætlaður var til viðhalds og endurnýjun vegakerfisins, inn í ríkishítina. Ástæða þess að eldsneytisgjald var valið umfram vegskatts, var auðvitað stórt og strjálbýlt land. Hætt er við að vegakerfið okkar væri ansi fátæklegt, ef vegskattur hefði átt að greiða hvern vegspotta, sér í lagi í dreifðustu byggðum landsins. Eldsneytisgjaldið var talið vænna út frá byggðasjónarmiðum og væri það vissulega, ef stjórnmálamenn stunduðu ekki massíf lögbrot með því að nota hluta þess fjár í annað!!

Forsenda fyrir vegsköttum er auðvitað að fólk hafi val, geti ekið aðra og kannski lakari vegi en þá sem skattur er innheimtur af. Önnur forsenda er að önnur skattheimta, í sama tilgangi, sé þá afnumin. En frumforsenda er að vegskattur sé ekki innheimtur fyrr en hægt er að aka um viðkomandi vegkafla. Hvergi í víðri veröld er innheimtur vegtollur af "væntanlegum" vegi, enda sennilega hvergi í víðri veröld sem hægt er að treysta stjórnmálamönnum fyrir slíkri fyrirfram skattheimtu!!

Eins og áður segir, eru tekjur ríkissjóðs af bíleigendum, hér á landi, gífurlegar. Hluti þeirrar skattheimtu er svokallað eldsneytisgjald og hann ætlaður til viðhalds og endurnýjun vegakerfisins. Einungis hluti þess gjalds fer til þeirra nota, þar sem stjórnmálamenn hafa ráðstafað hluta eldsneytisgjaldsins til annarra nota. Væri allt eldsneytisgjaldið nýtt í þeim tilgangi sem til stóð, væri vegakerfi okkar ekki að hruni komið!

Engin ástæða er til að ætla að vegskattur verði eitthvað betur varinn fyrir misvitrum stjórnmálamönnum. Þeir munu ásælast hann, rétt eins og eldsneytisgjaldið!!

Gjald verði lagt á helstu stofnvegi

Veisla ríkisstjórnarinnar súr

"Sjáið ekki veisluna?" Þannig tala ráðherrar ríkisstjórnarinnar. Þeir sem ekki "sjá veisluna" eru eitthvað undarlegir, að þeirra mati. Veislumatur ríkisstjórnarinnar er súr og farið að slá í hann!

Þeir sem minnst hafa, aldraðir og öryrkjar, eiga að gleðjast yfir því sem kemur einhvertímann í framtíðinni. Þó vænn afgangur sé af fjárlögum, að mati fjármálaráðherra, verður þetta fólk að bíða enn um sinn. Á meðan telja ráðherrar og þingmenn enn þá peninga sem bættust í veski þeirra, daginn eftir síðustu kosningar og munu sennilega verða uppteknir við þá talningu um eitthver misseri enn. A.m.k. er ekki að sjá að nokkur þeirri hafi tíma til að sinna vinnu sinni!

Fjárlagafrumvarpið er með þeim hætti að jafnvel hörðustu Marxistar myndu sennilega skammast sín. Skattahækkanir sem aldrei fyrr og að venju er ráðist fyrst og fremst á þá sem verr standa í þjóðfélaginu. Hækkun eldsneytisgjalds, sú stærst hingað til, lendir fyrst og fremst á landsbyggðinni. Peningana á þó ekki að nýta þar né til samgangna yfirleitt. Til þeirra framkvæmda skal annar skattur lagður á, svokölluð veggjöld. Ekki bæta þessir skattar vanda bænda!

Skattleggja skal ferðaþjónustuna enn frekar með hækkun virðisaukaskatts á gistingu og afnámi afsláttar bílaleigna. Þessar skattálögur á ferðaþjónustuna nú, þegar farið er að falla undan henni, getur orðið hennar banabiti. Þar breytir engu hvort menn telji rétt eða rangt að hækka þessa skatta, áhrifin eru augljós.

Fjárlagafrumvarpið ber merki þess að fyrir því stendur maður sem annað hvort þekkir ekki þau mál sem honum er treyst fyrir eða hann lýgur að þjóðinni. Nú síðast í kvöld, í eldhúsdagsumræðum, gat þessi maður ekki setið á sér að ljúga. Að vísu ekki stór lygi, en lygi samt. Hann sagði m.a. að hér á landi væru sveitarfélög með allt niður í tíu íbúa. Það sveitarfélag sem fæsta íbúa telur, Árneshreppur á Ströndum, hefur 46 íbúa, hafa fækkað um 4 á síðasta áratug.  

Ráðherra landbúnaðarmála leggur ofuráherslu á að fækka sauðfé í landinu um 20%, þó nú sé vitað að engin offramleiðsla er til staðar, að minni birgðir voru til af kjöti nú í haust en fyrir ári síðan og heildarbirgðir svo litlar að í slæmu árferði yrði kjötskortur.

Það er von að forsætisráðherra óttist annað hrun hér á landi. Með þetta fólk sér við hlið mun sannarlega verða annað hrun og það fyrr en síðar. Með fjármálaráðherra sem lýgur að þjóðinni, sem kemur fram með tært vinstra skattafjárlagafrumvarp og talar niður þjóðarmyntina, með atvinnumálaráðherra sem ræðst með afli gegn þeim atvinnuvegum sem henni ber að standa vörð um, er einsætt að það mun verða hrun.

Forsætisráðherra er verkstjóri ríkisstjórnarinnar. Það er í hans valdi að hafa hemil á þessu ofstopafólki sem hann valdi með sér í ríkisstjórn. Hann ber ábyrgðina.

Þó matur veislunnar sé gómsætur fyrir ráðherra og þingmenn, þeirra vinum og menntaelítuna, er hann súr fyrir þjóðina, einkum þá sem verr standa í þjóðfélaginu og landsbyggðina!!

 

„Ætlum að sækja fram“