Landsölufólkið hefur unnið þessa orustu, en stíðinu er ekki lokið.

Það verður að segjast eins og er að landsölufólkinu, sem gengur undir ýmsum nöfnum en hefur það sameiginlega markmið að Ísland verði innlimað í ESB, hefur sigrað fyrstu orustuna um skýrsluna sem utanríkisráðherra lét gera um stöðu ESB viðræðna. Þessu fólki hefur á einhvern undarlegann máta tekist að láta umræðuna snúast um einn þátt, undanþágur. Þó kemur fram í skýrslunni að engar slíkar undanþágur séu í boði og er það í samræmi við það sem fulltrúar ESB hafa hamrað á frá því sótt var um inngöngu.

Össur Skarphéðinsson, fyrrverandi utanríkisráðherra, sá sem silgdi viðræðunum í strand, heldur því nú fram að aldrei hafi verið meining að sækja um undanþágur, heldur sérlausnir. Þetta er nokkuð ný mynd fyrir okkur kjósendur, enda var skýrt talað um undanþágur þegar verið var að nauðga málinu gegnum Alþingi, sumarið 2009. Enginn minntist þá á sérlausnir, enda slíkar lausnir engin lausn fyrir okkur. Sérlausnir eru háðar því að framkvæmdastjórn og Evrópuþingið leyfi þeim að halda. Ef einhver þjóð vill breyta þeim sérlausnum þarf hún einungis að ná fyrir þeirri breytingu meirihluta á Evrópuþinginu. Þar með er sérlausnin fallin.  Þá eru fordæmi þess að Evrópudómstóllinn, sem fellir sín lög eftir lögum ESB, hafi ógilt slíka sérlausn. Ef umsóknarþjóð vill undanþágu frá einhverjum lögum ESB, verður sú undanþága að vera skjalfest við samningsgerð. Slíkt er ekki lengur í boði, eins og Össur hefur viðurkennt.

Jón Sigurðsson, er gjarnan titlaður fyrrverandi formaður Framsóknarflokks, þegar hann tjáir sig um ESB. Varla er þó hægt að telja þann titil til hans, þó hann hafi borið hann að nafninu til í örfáa mánuði og skilað flokknum gegnum kosningar með því að nær helmingur þingliðsins þurfti að yfirgefa Alþingi. Sjálfsagt er þessi tími í hans sögu, sá tími sem hann sjálfur vill minnst vita af, enda á hann til mun betri titla, eins og rektor Bifrastar og Seðlabankastjóri. En hvað um það, þessi maður ritaði langann pistil á bloggsíðu sína á pressan.is, þar sem hann gerir tilraun til að slá ryki í augu fólks og þykist rökstyðja að fjöldi undanþága séu til staðar innan ESB.

Þar nefnir hann að samkvæmt ákveðinni grein innan Lissabonsáttmálans séu upptalin nokkur slík atriði. Auðvitað er ákveðin grein um þetta í þessum sáttmála. Lissabonsáttmálinn tók gildi 1. des 2010 og því varð að setja inn í hann þær undanþágur sem til staðar voru, það var einfaldlega verið að tryggja að þær undanþágur sem ríki höfðu náð á árum áður héldu gildi sínu. Það sem fyrrverandi rektor sleppti að nefna var einmitt þetta grundvallar atriði, að þarna eru um að ræða undanþágur frá fyrri tíma.

Skömmu eftir síðustu aldamót tók í gildi verulega hertar reglur fyrir umsóknarríki, þar á meðal að ekkert ríki fengi undanþágu frá lagabálk ESB og að umsóknarríki yrði að aðlaga sitt regluverk að stæðstum hluta að regluverki ESB, áður en til umsóknar kæmi. Að þegar umsóknarríki fengi aðild, væri sem mest af reglu og lagaverki ESB komið í gildi innan þess ríkis. Þó væri hægt að fá tímabundna undanþágu frá einstökum lögum, meðan umsóknarríkið aðlagaði sig þeim. Í Lissabonsáttmálanum er þetta ákvæði skýrt og skorinort og ætti enginn að þurfa að velkjast þar í vafa.

Ekkert ríki sem hefur fengið inngöngu í ESB frá því þessar reglur voru settar hefur fengið varanlega undanþágu. Allar þær undanþágur sem nú eru innan ESB er til landa sem gengu í sambandið fyrir þann tíma. Síðast ríki til að fá undanþágu frá lögum og reglum ESB, var Finnland og varla hægt að kalla það undanþágu. Hún felst í því einu að ríkisstjórn Finnlands fékk heimild til að styrkja landbúnað meira en styrkir ESB gefa og það með ströngum kröfum.

Reyndar voru Maltverjar plataðir, þegar þeim var talin trú um að þeir fengju yfirráð yfir landhelgi sinni. Þeir fengu að ráða sjálfir 12 mílna landhelgi, að því marki er ESB ákvarðar. Sem dæmi þá fyrirskipar ESB Maltverjum að þeir megi einungis veiða á litlum trillum innan eigin landhelgi og setur ströng mörk um fjölda þeirra. Það voru öll yfirráðin sem þeir fengu! 

Í allri þessari umræðu hefur þó einn slegið öll met, en það er formaður Bjartrar framtíðar. Hann tekur svo stórt uppí sig að segja að honum nægi ekki að viðræður verði hafnar á ný, heldur verði að biðja ESB fyrirgefningar! Lægra verður vart komist í undirlægjuhætti.

Eitt ríki hefur fengið inngöngu í ESB frá því Lissabonsáttmálinn tók gildi, en það er Króatía. Hvers vegna nefnir þetta landsölufólk, sem sér undanþágur í hverjum krók og kima, ekki hvaða undanþágur Króatía fékk við inngöngu? 

Í upphafi sagði ég að landsölufólkið hafi unnið þessa fyrstu orustu um skýrslu utanríkisráðuneytisins. Það tókst með því að koma umræðunni um skýrsluna niður á lægra plan en áður hefur þekkst. Skýrslan sjálf er mjög ítarleg og tekið á flestum hlutum. Megin stef hennar er að öll rök mæli gegn aðild. Það atriði sem landsölufólkinu tókst að koma svo rækilega í umræðuna er nánast varla fjallað um í skýrslunni. Þar er þó bent á að engar undanþágur eru í boði, að ekki sé um samningaviðræður að ræða. Auðvitað urðu skýrsluhöfundar að nefna þær undanþágur sem til staðar eru inna ESB, en þeir nefna einnig að þær undanþágur eru til komnar áður en hertar reglur til umsóknarríkja tóku gildi.

Það er eiginlega magnað að stjórnarflokkarnir og reyndar talsmenn sjálfstæðis landsins, skuli taka þátt í þessari umræðu, sem sniðin er af landsölufólkinu. Að þessir hópar skuli ekki frekar taka efni skýrslunnar til umræðu. Þeir sem leiða umræðuna ráða umræðuefninu og meðan stjórnvöld og þeir sem unna sjálfstæði landsins hafa ekki dug til að taka yfir umræðuna og leiða hana, samkvæmt efni skýrslunnar, mun landsölufólkið nota einstök atriði skýrslunnar sér til framdráttar, jafnvel þó þau atriði komi í raun efni hennar ekkert við!! 

Þó þessi fyrsta orusta hafi tapast er stríðið ekki búið. Fólk mun átta sig á loddaraskap landsölufólksins.

 

„Enn tekist á um undanþágur“

Athugasemdir

[Pakkakíkir (IP-tala skráð) 20.2.2014 kl. 08:04]

þetta er sami háværi minnihlutinn sem tapaði Icesave 4 sinnum,  kaus Þóru og skeit svo á sig í þingkosingum. Öngvar áhyggjur af þessum niðurskitnu krötum...

[Davíð (IP-tala skráð) 21.2.2014 kl. 15:11]

Það var skýrt talað um undanþágur þegar verið var að nauðga málinu gegnum Alþingi, sumarið 2009. En ekki af stjórnarliðum, þeir töluðu um sérlausnir. Það voru nei sinnar sem töluðu um endalaust um undanþágur. Það er hægt að lesa allar þessar ræður á vef Alþingis. Þar sagði Össur til dæmis "--Ég tel hins vegar að aðild feli ekki í sér afsal á auðlindinni og þegar um sjávarútveg og landbúnað er að tefla hefur sambandið gefið skýr fordæmi í tengslum við mikilvæga hagsmuni nýrra aðildarríkja sem sýna það svart á hvítu að hægt er að semja um sérlausnir á ýmsum mikilvægum úrlausnarefnum og --" og þá sagði Atli stuttu síðar "--Það er tálsýn að mínu mati að við fáum varanlegar undanþágur í sjávarútvegsstefnu og landbúnaðarstefnu. Mér nægir vafinn.--"