Af Kögunarhól Þorsteins

Sem fyrr fór Þorsteinn Pálsson upp á sinn Kögunarhól og nú fjallar hann um nýja stöðu í aðildarviðræðunum við ESB.

Eitthvað misskilur hann þó þessa nýju stöðu, sem flestir telja vera vegna ástandins innan ESB, einkum þeirra þjóða þess er nota evru. Jafnvel Ingibjörg Sólrún ásamt mörgum öðrum eldheitum aðildarsinnum gerir sér þó grein fyrir þessu vandamáli evrunnar og ESB.

Þorsteinn sér hins vegar nýja stöðu vegna þess að annar stjórnarflokkurinn gekk til aðildarviðræðna til að fá samning til að fella, en hinn samning til að samþykkja án skilyrða. Þetta hefur þó legið fyrir frá upphafi og því engin ný stefna, enda hefur Þorsteinn sjálfur verið duglegur að gagnrýna VG fyrir þessa stefnu.

Þó Jóhanna hafi sagt Angelu Merkel að hún vonaðist til að samningviðræðum yrði lokið fyrir næstu kosningar hér á landi, er nokkuð ljóst að hugsandi menn sjá að það hefði aldrei verið möguleiki. Það ber of mikið í milli í veigamestu málunum til þess. Einungis er hægt að ljúka slíkum samning á svo stuttum tíma með því að leggja algerlega til hliðar allar kröfur af okkar hálfu og reyndar vill Samfylkingin gera það. Þorsteinn beinlínis gagnrýnir nú, sem svo oft áður, að VG vilji skuli ekki vera tilbúið til þess. Auðvitað væri réttast að gera það, samþykkja allar kröfur ESB og skrifa undir samning, slíkur samningur yrði felldur með miklum meirihluta hér á landi.

Jóhanna á líka að hafa sagt Angelu hver samningsmarkmið okkar væru í landbúnaðar og sjávarútvegsmálum, þó enginn virðist kannast við að nein slík samningsmarkmið séu til, a.m.k. hafa hagsmunasamtök þessara starfsgreina ekki fengið að sjá þau.

Þorsteinn heldur fram að mikill meirihluti sé fyrir því hér á landi að viðræður skulu kláraðar og beytir þá væntanlega einni skoðanakönnun fyrir sig. Allar aðrar hafa verið á annan veg. Ef hann er svo sannfærður um þennan vilja þjóðarinnar ætti hann að beyta sér, sem fulltrúi í samninganefndinni, fyrir því að kosið verði meðal þjóðarinnar um þetta, að kosið verði hvort viðræðum skuli haldið áfram. Með því fengi samninganefndin og ríkisstjórn sterkara umboð, auk þess sem þetta mun skila þjóðinni til baka lýðræðinu. En Þorsteinn veit að þessi meinti áhugi fólks til að halda viðræðum áfram er ekki til staðar og því vill hann ekki láta kjósa. Hann vill halda lýðræðinu á Íslandi áfram í anda ESB, á núlli!

Þá ræðir Þorsteinn um næstu kosningar og hvernig ESB umsóknin muni kom inn í þær. Sem fyrr telur hann að VG hafi einangrast vegna andstöðu um málið, einnig Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur. Allir þessir flokkar eru einangraðir vegna sjálfstæðisástar og andstöðu við ESB aðild. Einungis Samfylkingin hefur ekki einangrast, hún ein vill aðild án skilyrða, hún ein vill fórna sjálfstæði þjóðarinnar án skilyrða. Þarna tekst Þorsteini að snúa hlutunum á hvolf af meiri snilli en áður. Einn flokkur vill aðild, hinir þrír eru á móti, þá eru þessir þrír einangraðir en eini flokkurinn ekki. Merkilegt!

Við skulum ekki gleima þeirri staðreynd að sá flokkur sem stæðstann sigur vann í síðustu Alþingiskosningum var eini flokkurinn sem hafði hreina andstöðu við aðild að ESB, VG, þó sá flokkur hefði verið fljótur að svíkja það kosningaloforð, þegar stólarnir heilluðu!

Undir lok greinarinnar veltir Þorsteinn fyrir sér tómarúmi í íslenskum stjórnmálum og telur það stafa af aðildarviðræðunum og deilum um þær. Hann gerir lítið úr framboði Gumma & Gnarr, eitthvað sem allir ættu að taka alvarleg þó vissulega sé vonandi að það nái ekki háum hæðum. Auðvitað vita allir að það tómarúm sem myndast hefur í íslenskum stjórnmálum er vegna óánægju með þá fulltúa sem á Alþingi hefur valist, þó vissulega séu einstaklingar þar innanum sem sinna sinni vinnu. Heildin er óviðunnandi. Fjórflokkurinn þarf á innri skuðun og endurnýjun að halda, einungis þannig getur hann staðið gegn framboði Gumma & Gnarr. Fylgi slíks framboð byggist ekki pólitík, einungis á vanhæfni þeirra flokka sem fyrir eru. Því er varhugavert að taka framboði Gumma & Gnarr af léttúð!

Svo sýktur er Þorsteinn af ESB ást og svo mikla andúð hefur hann á sjálfstæði Íslands, að hann telur það vera hin mesta fyrra þegar ráðherra VG vill standa vörð um samþykkt Alþings um aðildarviðræðurnar. Svo sýktur er hann að hann sér ekki öll þau tákn um að evran sé að hrynja, að sá gjaldmiðill mun taka miklum breytingum ef hann á annað borð lifir. Svo sýktur er hann að hann gerir sér ekki grein fyrir því að það ESB, sem sótt var um aðild að, er ekki lengur til staðar og það sem verra er að enginn veit í dag hvernig það muni þróast.  Þó er ljóst að ef þau öfl sem nú ráða inna yfirstjórnar ESB, mun miðstýringin aukast mikið, einungis er eftir að sjá hvort almenningur innan ESB landanna nái að taka fram fyrir hendur þeirra, áður en það verður um seinann.

Samkvæmt hugleiðingum Þorsteins, þar sem hann telur að mikill meirihluti landsmanna sé fylgjandi aðildarviðræðum, þar sem hann telur alla flokka nema Samfylkingu hafa einangrast og þar sem hann telur næstu kosningar snúst um áframhald viðræðna við ESB, munu næstu kosningar vera ráðnar. Samfylkingin mun fá yfir 50% atkvæða og aðrir flokkar skipta restinni á milli sín!

Það er ekki ónýtt fyrir ESB að hafa bandamann eins og Þorstein Pálsson í samninganefnd Íslands!!

 

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 24.9.2011 kl. 09:24]

Hvernig ætli þetta sé eiginlega með innlimunarsinna, ætli þeir séu með massíft bein á milli eyrnanna??????  Í það minnsta virðist það ganga eitthvað illa í hausinn á þeim þeir erfiðleikar, sem eru að hrjá Evrópuríkin þessa stundina og þá sérstaklega evruríkin...........................