Þorsteinn Pálson að fara á taugum ?

Það koma mörg "gullkornin" frá Þorsteini Pálssyni, þegar hann viðrar ESB í sínum pistlum í dagblaði Jóns Ásgeirs. Og ekki brást hann lesendum þennan laugardaginn, frekar en svo oft áður.

Þorsteinn virðist missa allt vit og skynsemi, þegar hann ritar um þessa trú sína, eins og svo margir sem láta trú ráða orðum og athöfnum.

Nú þykist Þorsteinn sjá að Alþingi hafi verið niðurlægt og það af stjórnarflokkunum, sem þjóðin kaus fyrir nokkrum vikum síðan til að stjórna landinu. Þessa niðurlægingu sér Þorsteinn í því að utanríkisráðherra hefur tilkynnt ESB að hlé verði gert á viðræðum um aðild Íslands að sambandinu. Reyndar kallar Þorsteinn þetta viðræðuslit og kannski það fysti miskilningur hans. Viðræðuhlé og viðræðuslit eru tveir ólíkir hlutir.

Sú skoðun Þorsteins að Alþingi hafi verið niðurlægt byggir á því að ríkisstjórnin ákvað að fresta viðræðum án þess að Alþingi kæmi að þeirri ákvörðun. Samsvarandi ákvörðun tók fyrri ríkisstjórn, rétt eftir áramót, þó vissulega sú ákvörðun hafi einungis verið kosningabrella til handa VG.

En skoðum þetta aðeins nánar. Fyrir kosningarnar fluttu báðir núverandi stjórnarflokkar ákveðna stefnu um að viðræðum yrði frestað, kæmust þeir að völdum. Þrátt fyrir það, eða kannski einmitt vegna þess, hlutu þessir tveir flokkar afgerandi stuðning þjóðarinnar, meðan þeir tveir flokkar sem lýstu ákveðið yfir áframhaldi viðræðna fengu einungis stuðning rétt rúmlega fimmtung þjóðarinnar. Skýrari niðurstöðu getur vart verið hægt að fá.

Það er því fjarri lagi að Alþingi hafi verið niðurlægt, þvert á móti eru stjórnarflokkarnir einungis að fylgja þeirri stefnu sem boðuð var. Til þess þarf ekki samþykkt Alþingis, þjóðin valdi. Og jafnvel þó málið hefði verið lagt fyrir Alþingi, er ljóst að meirihluti stjórnarflokkanna er vissulega fyrir hendi, þannig að það hefði engu breytt. Hitt er svo annað mál að hugsanlega væri rétt að bera þetta mál undir þingið, þá ekki hvort hlé eigi að gera á viðræðum, heldur hvort þeim einfaldlega skuli hætt.

Þorsteinn virðist vera haldinn þeirri trúblindu að hér á landi sé einhver stór meirihluti til aðildar að ESB. Út frá þessari blindu skrifar hann sína pistla. Staðreyndina þekkja þó allir, skoðanakannanir hafa allar verið á einn veg, frá því viðræður hófust. Nálægt fjórðungur þjóðarinnar vill ganga inn í ESB. Hins vegar hefur einstaka sinnum náðst að fá um helming þjóðarinnar til að segja "já", þegar falsspurning er lögð fram, falsspurning um hvort eigi að fá samning til að geta skoðað í pakkann. Oftast er þó rúmur helmingur þjóðarinnar sem svarar þeirri spurningu neitandi, þó einstaka sinnum þeir sem segja já hafi komist yfir 50% markið.

Sterkasta skoðanakönnunin var þó framkvæmd þann 27. apríl síðastliðinn. Þá fengu þeir tveir flokkar sem ákveðið töluðu fyrir aðildarviðræðum rétt um 21% fylgi þjóðarinnar og þegar Lýðræðisvaktinni er bætt við var fylgið samtals rétt rúm 23%. Við þetta bætast svo kratar Sjálfstæðisflokks og þá má hugsanlega tala um fjórðung þjóðarinnar, í samræmi við skoðanakannanir. Það liggur því ljóst fyrir að mikill minnihluti þjóðarinnar vill ganga í ESB.

Verst er þó hvernig Þorsteinn ræðst gegn eiginn flokki, sem hann eitt sinn var í forystu fyrir. Hann telur þar vera sterkann meirihluta fyrir aðild að ESB, þó allar mælingar innan flokksins, hvort heldur er í skoðanakönnunum eða á Landsfundi sýni annað. Vissulega eru til menn innan Sjálfstæðisflokks sem vilja aðild, en það er fámennur hópur, þó hávær hann sé.

Nú, þegar ákveðið hefur verið að fresta viðræðum um óákveðinn tíma, mun ríkisstjórnin væntanlega leggja niður samninganefnd Íslands vegna aðildarviðræðna, svo nefndarmenn geti snúið sér að öðrum málum. Ekki ætla ég að segja að málflutningur Þorsteins byggist á ótta við atvinnuleysi. Hitt er ljóst að hann hefur sannað fyrir löngu að hann á ekkert erindi í þessa nefnd. Til þess er hann allt of hallur undir ESB og blindaður af trú á sambandinu. Aldrei myndu launþegar fá starfsmenn SA til að semja um kaup sín og kjör!

ESB aðildarumsókn hefur nú verið sett á bið, um óákveðinn tíma. Stebbi Fúli er ekki sáttur og gefur í skyn að einhver tímamörk verði sett um framhaldið. Það er auðvitað algerlega í valdi ESB að ákveða slíkt, en rétt er að benda á að Sviss gerði hlé á sínum viðræðum um aðild fyrir um 20 árum síðan. Það hlé stendur enn og ESB ekki gert neinar athugasemdir við það. Vilji sambandið meðhöndla okkur á annan veg er það þeirra mál.

Meginmálið er að hlé hefur verið gert og nú mun hefjast vinna við að skoða hvernig umsóknin raunverulega stendur. Þar mun væntanlega vera farið yfir allar fundagerðir samninganefndarinnar, fundi fyrrum utanríkisráðherra og önnur samskipti sem lúta að þessu máli. Þá mun væntanlega skýrast út á hvað bjartsýni fyrrum utanríkisráðherra og samningarnefndar byggðist. Eitthvað hljóta þessir aðilar að hafa fyrir sér í þeirri bjartsýni, sem ekki einungis sneri að því að vel gengi með viðræðurnar, heldur einnig að víst væri að þjóðin myndi í umvörpum skipta um skoðun þegar málið yrði lagt fyrir hana. Það verður fróðlegt að vita í hverju þessar upplýsingar liggja.

Finnist hins vegar ekkert í fundargerðum sem gefur tilefni til þessarar bjartsýni, er ljóst að annað tveggja hefur skeð; að ekki hafi verið haldið utanum fundina eins og vera ber, eða hitt að utanríkisráðherra og samninganefnd hefur logið að þjóðinni. Hvoru tveggja alvarlegt mál, sem viðkomandi þurfa þá að standa skil á!

Að lokinni þessari skoðun og hugsanlegu mati erlendra og ótengdra aðila á því hernig ESB muni þróast á næstu árum, er hægt að bera það fyrir þjóðina svo umræða um málið geti hafist, byggð á staðreyndum. Þegar þjóðin hefur skoðað staðreyndirnar og rætt þær, er hægt að halda kosningu um hvort halda beri áfram viðræðum. Hafni þjóðin því, kemur loks að þætti Alþingis að samþykkja að viðræðum skuli slitið.

Þetta mál hófst án aðkomu þjóðarinnar. Nú hefur það verið fært til hennar og niðurstaða þjóðarinnar mun að lokum binda hendur Alþingis.

 

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 16.6.2013 kl. 00:21]

Sammála þér Gunnar.

kv.Guðrún María.

[Helgi (IP-tala skráð) 17.6.2013 kl. 09:32]

Sæll.

Þorsteinn gengisfellir sjálfan sig með hverjum einum og einasta pistla sinna.

Ekki gleyma því sem mestu máli skiptir: Nú hefur Þorsteinn persónulega hagsmuni af því að viðræðum við ESB verði haldi áfram. Hvað hefur hann þegið í laun fyrir vinnu sína? Hvað hefur hann þegið í dagpeninga fyrir ferðir út?