Nú er allt í einu ekkert mál að breyta lánasamningum!!

Það er undarlegt ef það er ekkert mál núna að breyta samningum ef þeir eru taldir ósanngjarnir eða andstæðir góðum viðskiptavenjum. Hvers vegna var ekki hægt að gera það fyrr? Gilda kannski önnur viðmið um ósanngirni og óeðlileg viðskiptahættir þegar um neytendur er að ræða?

Í þessu máli eru það lánveitendur sem eru sekir, ekki lántakendur. Lánastofnanir vissu að þær væru að brjóta lög, ekki lántakendur!  Sjá hér og hér. Þarna kemur skýrt fram að þessi fyritæki höfðu ekki starfsleyfi fyrir þessum lánum. Í þessari bloggfærslu Marinós G Njálssonar frá 12. mars síðastliðinn (vona að Marinó sé ekki ósáttur þó ég vísi í bloggið hans) kemur skýrt fram að lánastofnanir vissu mæta vel að gengistrygging lána væru óheimil.

Það er því ljóst að lánveitendur eru sekir og eiga því að taka á sig tapið sem af þessum dóm hlýst. Það kemur málinu ekkert við hvort lánastofnunum þyki það réttlátt.

Þó langtímasamningum hafi áður verið breitt samkvæmt 36. grein samningalaga, þá hefur það fyrst og fremst verið til að eyða gömlum lánum upp á fáar krónur, eins og Eyvindur bendir réttilega á.

Lán mögulega áfram verðtryggð

Athugasemdir

[Sigurður Sigurðsson, 16.6.2010 kl. 21:43]

Fullkomlega sammála. Ef að hallar á lánastofnanir þá er í lagi að rjúka til og lagafæra samninga.

[Landið (IP-tala skráð) 16.6.2010 kl. 21:52]

Lántakendur eru alveg jafn sekir og lánveitendur. Þeir sem tóku þessi lán tóku þau til að komast hjá því að greiða verðtryggð lán og ætluðu sér að græða. Þeir sem tóku áhættuna þ.e. lántakendur eiga að bera áhættuna. Það að lánin séu talin ólögmæt fyrrar þá sem tóku lánin ekki undan því að greiða það sem þeir tóku að láni.

[Sigurður Sigurðsson, 16.6.2010 kl. 22:03]

Landið, já sekir eins og erfasyndin en það er ekki málið. En skoðum þetta aðeins, hverjir sömdu samningana og lögðu þá fyrir. Voru það ekki lánveitendur og eiga þeir ekki þá að bera ábyrgð á göllum í samningum.

Verðbótaþáttur samninga er ekki samræmi við íslensk lög. Lántakar voru blekktir til að skrifa undir ólöglega samninga.

Lánin eru ekki ólögmæt heldur verðbótaþáttur þeirra og lántakendur greiða tilbaka það sem þeir tóku að láni en ekki tvö eða þrefalda upphæðina.

[Daníel (IP-tala skráð) 16.6.2010 kl. 22:15]

Mér finnst nú ótrúelegt að annar aðilinn geti bara sísvona breytt forsendum samningsins. Samningarir eru ólöglegir og hlýtur að þurfa að semja upp á nýtt með undirskrift beggja.

[Gunnar Heiðarsson, 16.6.2010 kl. 22:31]

Það er ljóst að lántakendur tóku þessi lán vegna þess að þau voru í boði af lánveitendum, sem vissu nákvæmlega að þau væru lögbrot. Það vissu lántakendur ekki!

Dómurinn fjallar um að lánin hafi ekki verið lögleg, að því leiti eru lánveitendur sekir ekki lántakendur.

Hvort lántakendur séu sekir um græðgi er annað mál, en um það er ekki fjallað í dómnum og kemur þessu máli ekkert við!!

[Hrólfur Þ Hraundal, 16.6.2010 kl. 23:57]

Veit þess dæmi að hjarðir útsendara ýttu þessum lánum að fólki og það fast á stundum.  Ég fávís um peninga mál var heppinn með fólkið í mínu L.B. útibúi og get haldið áfram að treysta þeim.

[Sigurður Haraldsson, 17.6.2010 kl. 08:02]

Hvers vegna eru menn að koma með varnir gegn okkur? það er eitthvað að þeim persónum fyrst koma þeir undir nöfnum en ef við erum ósátt við þá koma þeir undir dulnefni heigulsháttur og ekkert annað!

[Gunnar Ársæll Ársælsson (IP-tala skráð) 19.6.2010 kl. 01:52]

Er þessi kannski einn af hinum seku?????
Eyvindur G. Gunnarsson
• Starfsmaður nefndar sem vann að endurskoðun vaxtalaga árið 2000. Sjá lög nr. 38/2001.
• Starfsmaður nefndar sem vann að breytingum á ákvæðum laga um verðbréfaviðskipti (almenn útboð verðbréfa) árið 2000. Sjá lög nr. 163/2000, um breytingu á lögum nr. 13/1996 um verðbréfaviðskipti.
• Falið af iðnaðarráðherra í janúar 2000 að semja frumvarp til laga um leit, rannsóknir og vinnslu kolvetnis. Sjá lög nr. 13/2001.
• Skipaður af iðnaðarráðherra árið 2003 varaformaður nefndar til endurskoðunar á vatnalögum nr. 15/1923.
• Skipaður af iðnaðarráðherra árið 2002 í nefnd um endurskoðun laga nr. 57/1998 um rannsóknir og nýtingu á auðlindum í jörðu.
• Starfaði með vinnuhópi um innleiðingu gagnsæistilskipunarinnar 23. maí 2006/109/EB. Sjá lög nr. 108/2007 um verðbréfaviðskipti.
• Starfaði með kauphallarnefnd við innleiðingu á tilskipun ráðsins 93/22/EBE. Sjá lög nr. 110/2007 um kauphallir.
• Falið af viðskiptaráðherra í október 2007 að gera drög að reglugerð um safnskráningu og varðveislu fjármálagerninga á safnreikningi. Sjá reglugerð nr. 706/2008.
• Formaður fastanefndar dómsmálaráðherra um happdrættismál sem falið var að semja lög um breytingu á lögum nr. 38/2005 happdrætti.