Hvað veldur, hvað heldur ?

Ísland er fullvalda ríki, a.m.k. í orði. Það stendur í deilum við ríkjasamband um rétt sinn samkvæmt alþjóðalögum, en ríkjasambandið telur eigin lög vera yfir alþjóðalög hafin, eins og það sé nafli alheimsins. Það merkilega er að Ísland stendur einnig í viðræðum um að gerast aðili að þessu ríkjasambandi, ESB.

Þeim Íslendingum sem vilja fara þá leið fer þó fækkandi en því miður er fjöldi svokallaðra leyniaðildasinna nokkur og virðist fjölga í sama takt og fækkun aðildarsinna. Leyniaðildarsinnar þykjast vera á móti aðild en vilja samt klára viðræður við ESB, hvernig sem það er nú hægt. Og jafnvel þó hótanir sambandsins magnist dag frá degi í garð okkar.

Makríldeilan er gott dæmi um hversu fáráðnleg sú hugmynd er að ganga í ESB. Sambandið neyðist til að semja við okkur um þesar veiðar, vegna þess eins að við erum ekki aðilar að því. Værum við aðildarþjóð væri þessi deila ekki fyrir hendi, heldur fengjum við einungis boð frá Brussel um hversu marga fiska við mættum taka í land. Sumir eru svo einfaldir að ætla að með samning við sambandið um þessar veiðar séu öll vandamál á þessu sviði fyrir bí og ekkert til fyrirstöðu að semja um aðild. Þetta er auðvitað flónska á háu stigi, hvað ef einhver önnur tegund tekur sig til í framtíðinni og leggur leið sína á Íslandsmið? Engum hefði dottið í hug fyrir áratug að landgrunnið okkar yrði undirlagt makríl, reyndar fáir landsmenn sem þekktu þá fiskitegund á þeim tíma.

Sjávarútvegsráðherrar ESB undirbúa nú harðar aðgerðir gegn okkur Íslendingum vegna þessara veiða, þrátt fyrir að a.m.k. sumir þeirra hafi viðurkennt að það stæðist vart alþjóðalög. Þeir telja hins vegar sig ekki bundna af þeim, lög ESB séu alþjóðalögum æðri. Það eitt að málið komi til umræðu innan ráðherranefndarinnar er alvarlegt mál. Hvort þing ESB samþykki svo þessar reglur skiptir engu máli, hugurinn sem býr að baki er nógu slæmur og sýnir hvern hug þessar þjóðir bera til okkar Íslendinga, sýnir að vonir um einhverja sérleið í samningum um aðild er draumsýn ein.

Að halda því fram að deilan komist í nýjar hæðir ef reglugerðin verði samþykkt er fáviska. Samning hennar kom þssari deilu í hæðstu hæðir, hærra verður ekki komist

En hvað veldur, hvað heldur? Hvers vegna er ekki tekið á þessu máli af festu hér á landi? Hvers vegna er stjórnarandstaðan svo arfaslöpp að láta slíkar hótanir sér um eyru þjóta án þess að aðhafast eitthvað að viti? Heldur Bjarni Benediktson að baráttan um landið og réttindi þess eigi að fara fram á facebooksíðu hans? Er ekki Alþingi frekar vettvangur til aðgerða?

Það á auðvitað að slíta aðildarviðræðum strax, hefði átt að gera það um leið og fréttist af því að sjávarútvegsráðherrar væru að ræða hefndaraðgerðir gegn Íslendingum, aðgerðir sem standast ekki alþjóðalög, það eitt var meir en næg ástæða. Þá er ekki minnst á ýmislegt annað s.s. aðkomu ESB að dómsmáli ESA gegn Íslandi.

Það þarf einfeldinga til að ætla að við náum einhverjum sérsamningum við ESB. Að ætla að þeir fari að breyta sínum grunnlagakerfi til að þóknast vilja okkar. Verk þeirra og athafnir sýna svart á hvítu að svo mun ekki verða.

Enn meiri einfeldinga þarf til að vilja ganga í þetta samband núna, eins og ástandið er innan þess. Hvort einhverntímann í framtíðinni verður ástæða til að skoða það mál er auðvitað ekki ljóst, en það er deginum ljósara að sú stund er enn langt undan. Til þess þarf sambandið að breytast verulega, breytast í átt að auknu lýðræði. Því miður er stefnan nú í hina áttina og spurning hvort sambandið lifir það af, spurning hvort íbúar þeirra landa sem sambandið skipa muni sætta sig við þá stefnu.

Stöðvum aðildarviðræðurnar strax! Hvort það er gert með því að leggja þær til hliðar eða draga umsóknina til baka, skiptir engu máli, þó Steingrímur J geri greinarmun þar á milli. Aðalatriðið er að viðræðurnar verði stöðvaðar og það strax!! Að við sýnum að við erum fullvalda þjóð og látum ekki segja okkur fyrir verkum, að við séum tilbúin að ræða öll okkar vandamál við aðrar þjóðir á grundvelli alþjóðalaga, ekki laga einhvers ríkjasambands sem stefnir í svarthol fáviskunnar!!

 

 

Framganga ESB einkennist af yfirgangi

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 20.4.2012 kl. 22:31]

Tek heilshugar undir það.

[Sleggjan og Hvellurinn, 20.4.2012 kl. 23:31]

það er ekkert að því að fá samninginn á borðið.

það er frekar stórfurðulegt hvað NEI sinnar eru hræddir við of góðan samning.

[Gunnar Heiðarsson, 21.4.2012 kl. 00:03]

Samning um hvað, góði minn? Sýnist þér vera einhver vilji til samninga af hálfu ESB, svona yfirleitt? Þeir eru tilbúnir að ræða við okkur á sínum grunni, samkvæmt sínum lögum, svo framarlega að alþjóðalögum verði haldið utan þeirra viðræðna. Svo á við um makrílinn og svo á einnig við um aðildarumókn okkar.

Það verður aldrei samningur við slíkar aðstæður, einungis spurning hvort við séum tilbúin að gangast að kröfum ESB. Ef við gerum það verður skrifað undir plagg sem einhverjir mumu kalla samning er er í raun afsal.

[Sleggjan og Hvellurinn, 21.4.2012 kl. 00:27]

Það er um helling að semja.

Enda er samningsnefnd frá Íslandi starfandi í Brussel.

Þeir eru ekki að spila brids allan tímann.

[Brynjar Þór Guðmundsson, 21.4.2012 kl. 09:25]

"Það er um helling að semja." svona eins og með makríldeiluna eða Icesave? Síðast þegar ég athugaði þá er hótanir, kúanir og linnulaust nýð ekki hluti af eðlilegum samningum. Ef eðlilegir samningar væru í gangi þá væru menn að tala saman á fundum en ekki fjölmiðlum, og ef ágreningsmálefni stæði útaf er tíminn látinn pússa af það sem út af ber. Þetta heitir kúun