Drottningarviðtal við nýjan formann Viðreisnar á ruv

Er ég ók eftir þjóðveginum í morgun, á leið heim frá vinnu, hlustaði ég á drottningarviðtal við nýsettan formann Viðreisnar, á ruv. Þetta var nokkuð undarlegt viðtal, þar sem spyrlar stungu inn einni og einni spurningu, svona eins og eftir pöntun viðmælandans, sem síðan fékk að úttala sig í mörgum orðum, óáreitt. Kannski ný vinnubrögð fréttastofunnar, en líklegra þó að þarna hafi pólitískar skoðanir spyrjenda fallið nær viðmælandanum en stundum áður.

Ekki kom á óvart hve formaðurinn var kokhraustur, enda það hennar aðalsmerki. Jafnvel svo að sumir hefðu jafnvel talið að um hroka væri að ræða, ef viðmælandi hefði verið annar. Hins vegar kom á óvart að nýi formaðurinn virðist ætla að skreyta sig með stolnum fjöðrum og jafnvel grípa til lyga, þann stutta tíma sem eftir er til kosninga. Kannski falla nægjanlega margir kjósendur fyrir slíkri framkomu, til að flokkurinn ná að komast yfir 5% markið, þó ég hafi meiri trú á þeim til að sjá í gegnum plottið.

Formaðurinn sagðist ánægður með hversu duglegur flokkur hennar var þá átta mánuði sem hann var við stjórnvölinn, að koma fram sínum stefnumálum. Og það má til sanns vegar færa. Kannski ætti hún að skoða fylgisleysið út frá því, að kjósendur séu einfaldlega ekki á þeirri stefnu sem hennar flokkur stendur fyrir! Verra var að hún vildi skreyta sinn flokk þeim fjöðrum sem fyrri ríkisstjórnir höfðu afrekað.

Tvenn stórmál þurfti hinn nýi formaður að glíma við í sinni stutt ráðherratíð. Sjómannaverkfallið og vanda bænda.

Allir ættu að mun hvernig ráðherrann tók á sjómannaverkfallinu. Hún gerði akkúrat ekki neitt! og nú hælir hún sér af því. Það er magnað að hæla sér af verkleysi! Ekki er ég viss um að sjómenn séu henni þakklátir og víst er að smærri útgerðir standa hallari fæti eftir þau málalok.

Vandi bænda er stór, mjög stór. Ef fer sem horfir mun verða hrun í sauðfjárbúskap í landinu. Ráðherra hefur haft marga mánuði til að leysa þann vanda, en sem fyrr er hennar aðferð að gera ekki neitt! Hún fullyrti í viðtalinu að "margir" bændur hefðu haft samband við sig til að lýsa ánægju sinni á verkum hennar. Ég verð nú að segja að enn hef ég ekki heyrt einn einasta bónda þakka henni aðgerðarleysið og þekki ég nokkuð marga. Hins vegar verða þeir mis brjálaðir þegar maður nefnir nafn hennar, þeir hæversku láta nægja að bölva, meðan aðrir umturnast af reiði, réttlátri reiði!

Ráðherrann segir að sitt sé hvað, bændur og bændaforusta og að bændur séu alls ekki sáttir við forustu sína. Reyndar er bændaforustan bændur, svo erfitt er að fullyrða að þarna sé um sitt hvorn hópinn að ræða. Hitt er að hluta rétt hjá henni, að margir bændur eru ekki sáttir við forustu sína. Telja hana hafa gengið of langt í eftirlátssemi við ráðherrann og látið henni eftir að stjórna aðgerðarleysinu, allt of lengi.

Þá kennir ráðherra bændaforustunni um að það aðgerðarplan sem hún svo að lokum boðaði, væri svo arfa vitlaust. Að forusta bænda hefðu kallað eftir breytingum sem hún hafi gengið að, með þeim árangri að þessi aðgerðaráætlun hefði lagt sauðfjárbúskap af í landinu, á örfáum árum. Þvílíkt bull, þvílíkar lygar sem ráðherrann og formaðurinn setur þarna fram!!

Staðreyndin er hins vegar sú að ráðherrann, ásamt sínum nánustu samstarfsmönnum, sömdu þetta skjal. Ekki var haft samráð við það fólk innan ráðuneytisins, sem besta þekkingu höfðu á málinu, nema til þess eins að túlka orð sem ráðherrann og hennar fólk ekki skyldi, varðandi landbúnað. Bændaforustan gerði sitt til að reyna að koma ráðherranum í skilning um hvernig landbúnaður virkar, en það var eins og að tala við stein.

Forsendurnar sem hún ákvað að nota voru rangar. Talaði sífellt um offramleiðslu, þó staðreyndir segi annað. Talaði um nauðsyn endurskoðunar búvörusamnings, þrátt fyrir að ákvæði um slíka endurskoðun væri til staðar og vinna við hana hafin fyrir löngu síðan. Hefði átt að vera henni í fersku mynni, þar sem hennar fyrsta verk í ráðherrastól var að endurskipa þá endurskoðunarnefnd, í andstöðu við bændur.

Síðasta afrek ráðherra var svo að skipa nýja verðlagsnefnd um afurðir kúabænda. Þar tókst hanni að ná kúabændum gegn sér, með því að skipa þann mann sem mest hefur skrifað gegn bændum í gegnum tíðina, mann sem margoft hefur verið uppvís að hreinum lygum í sínum skrifum gegn bændum.

Staðreyndin er einföld. Allar aðgerðir Viðreisnar miða að einu, aðild að ESB, enda þeirra stefna að komast þangað inn. Og eins og hinn nýi formaður sagði, þá hefur flokknum tekist nokkuð vel að koma fram sínum stefnumálum. Hins vegar hrynur fylgið af flokknum og segir það þá einu sögu að kjósendur eru ekki á sömu línu og Viðreisn.

Þetta vill hinn nýi formaður ekki skilja. Kannski telur hún að afskrifa megi fylgistap á svipaðan hátt og kúlulán.

Augljóst að þrýst hafi verið á Benedikt