Holur hljómur og ekkert um ACER

Það er frekar holur hljómur í þessari ályktun Sjálfstæðisflokksins. Auðvitað er tímabært að skoða reynslu okkar af þessum samning og einnig er sjálfsagt og eðlilegt að spyrna gegn þeirri sjálfvirkni sem verið hefur á innleiðingum reglana frá ESB. En þegar í sömu ályktun er skýrt tekið af skarið með að Ísland skuli áfram vera aðili að EES, verða þessar ályktanir frekar þunnar. 

Liðin eru 25 ár frá því 33 þingmenn á Alþingi okkar samþykktu þennan samning, í trássi við þjóðina, 29 þingmenn greiddu gegn samningnum eða sátu hjá. Því er vissulega kominn tími til að skoða hvaða skaða þessir 33 þingmenn hafa gert þjóðinni.

Að spyrna við fótum um upptöku reglna frá ESB, sem eru í trássi við stjórnarskrá okkar, þ.e. færa valdheimildir frá Alþingi til ESB eða stofnana þess, ætti ekki að þurfa að nefna. Þar á stjórnarskráin að tryggja okkur.

Það hefði verið skemmtilegra ef í þessari ályktun hefði verið tekið af skarið með vilja Sjálfstæðisflokks varðandi þriðja hluta orkumálasamþykktar ESB og afurð hennar, ACER. Kannski var það gert, með þögninni!

Einnig hefði verið gaman ef ályktunin um skoðun samningsins yrði í báðar áttir, bæði til fortíðar og framtíðar. Ef í ályktuninni væri nefnt að skoða skuli hver áhrif þeirra breytinga sem orðið hafa á ESB, hefðu á samninginn og hvaða skaða EES samningurinn mun valda okkar þjóð.

Þar er auðvitað fyrsta að nefna Lissabon sáttmálann, sem er jú upphaf að stofnun "Ein Staat", er leiðarvísir að stofnun þess og loks stjórnarskrá. Brexit mun einnig breyta sambandinu mikið, sennilega til hins verra. Og ekki má gleyma þeirri staðreynd að ESB hefur ekki burði til að takast á áföllum eins og fjármálakreppu. Nú, áratug eftir að fjármálakerfi heimsins hrundi eru flest ríki heims komin á réttan kjöl, utan nokkur ríkja ESB. Þar er enn allt í kalda koli!

Lissabon sáttmálinn gefur ESB aukið vald til að söðla undir sig enn fleiri stoðum aðildarríkja sinna, nú unnið að fimmta frelsinu, orkufrelsinu. Þar mun öll stjórnun orkuframleiðslu verða færð einni stofnun, suður í Slóveníu og mun sú stofnun vera alsráðandi um orkuframleiðslu, orkuflutninga og verðlagningu orkunnar. Þetta fimmta frelsi á að ná til aðildarríkja EES, Íslands og Noregs. Mun að óbreyttu verða samþykkt af Alþingi nú á vordögum!! Og eins og með samþykkt EES samningsins, á að gera þetta í kyrrþey, án aðkomu þjóðarinnar og líklega með jafn tæpum meirihluta þingmanna! Norðmenn eru nokkuð þroskaðri en við Íslendingar. Þar í landi hafa bæði stjórnmálamenn og fréttamiðlar verið duglegir að upplýsa þjóðina um hvað málið snýst og engu haldið földu, sem íslenskum stjórnmálamönnum er svo tamt. Íslenskir fréttamiðlar eru auðvitað svo vanþroska að þaðan er ekki neins að vænta.

Enn sér auðvitað ekki fyrir endann á Brexit. Þó er öllum ljóst að hagsmunir Bretlands og ESB, sér í lagi Þýskalands, eru þvílíkir að ekki verður gengið frá því borði nema í sátt. Ekki er ótrúlegt að ætla að Bretland fái þar a.m.k. jafn góðan samning og nýgerður samningur Kanada við ESB hljóðar uppá, mun betri en t.d. EES samningurinn og án þeirra kvaða sem lagðar eru á EES löndin.

Það er nokkuð undarlegt að stjórnmálaflokkur sem er með afdráttarlausa stefnu um að Ísland skuli ekki verða aðili að ESB, skuli á sama tíma vera með afdráttarlausa  stefnu um að Ísland skuli vera áfram innan EES. Þessi pólitík gengur einfaldlega ekki upp, jafnvel þó ályktað sé um skoðun og athugasemdir.

Allir þeir sem komnir eru yfir "miðjan" aldur, þ.e. voru komnir til vits þegar EES samningurinn var gerður, vita að þessi samningur var bráðabirgðasamningur, gerður til að brúa bilið að inngöngu í það sem á þeim tíma kallaðist Evrópu bandalagið, kallast í dag Evrópu sambandið. Þetta var vitað, enda samningurinn með þeim hætti. Þá veit þetta sama fólk, það sem komið er til VITS OG ÁRA, að Alþingi hjó þjóðin niður í tvo hópa, þegar 33 þingmenn þess samþykktu þennan samning, án aðkomu sjálfra kjósenda. Þetta sár hefur ekki gróið og var reyndar ýft upp í kjölfar hrunsins. Þá náðist, með svikum VG við þjóðina og tilstilli nokkurra þingmanna Sjálfstæðisflokks, meirihluti til umsóknar að ESB. Þetta gerðist þrátt fyrir að skýr meirihluti kjósenda væri andvígur þeirri för. Það undarlegast við þetta var að sjálft fjármálahrunið hér á landi mátti rekja fyrst og fremst til EES samningsins, bráðabirgðasamninginn um aðild að EB!!

Landsfundi Sjálfstæðisflokksins er ekki lokið. Kannski munu nægjanlega margir þingfulltrúar hafa kjark til að minna menn á grunnstefnu flokksins, hafa kjark til að koma fram með afgerandi ályktanir til festu sjálfstæðis Íslands!!

 

 

Mat verði lagt á reynsluna af EES

Hvers vegna?

Hvers vegna þarf að hlíta þessum dómi EFTA dómstólsins? Hann var dæmdur út frá röngum forsendum!

EFTA dómstóllinn dæmdi í þessu máli út frá verslunar- og þjónustukafla EES samningsins, ekki landbúnaðarkaflanum. Samkvæmt landbúnaðarkaflanum hefði dómstóllinn ekki getað komist að sömu niðurstöðu, enda sérstaða Íslands í landbúnaðarmálum kristal skýr í þeim kafla.

Atvinnuvegaráðuneytið þarf því engan aðlögunartíma, þarf einungis að tilkynna til Brussel að Ísland hyggist ekki ætla að taka þennan dóm til greina, á þeirri forsendu að dómurinn hafi verið kveðinn upp á röngum forsendum. Láta síðan á það reyna hvort einhver eftirmál verða.

 

Þörf á nokkurra ára aðlögunartíma

Enn eitt floppið, á kostnað okkar kjósenda

Það hækkar hratt verðmiðinn á blessaðri borgarlínunni og þó eru framkvæmdir ekki enn hafnar. Þetta er kunnuglegt stef, þó reyndar megi segja að nú hefjist umframkeyrslan heldur fyrr en í fyrri verkefnum.

Þegar bankarnir hrundu stóð grunnur að stóreflis tónlistarhúsi við Reykjavíkurhöfn, öllum til ama og engum til gagns. Þrátt fyrir að þjóðin stæði á barmi gjaldþrots, var ákveðið að reisa á þeim grunni það hús sem síðan fékk nafnið Harpa. Áætlanir voru gerðar um kostnað þeirrar byggingar og verkið hafið. Auðvitað stóðust þær áætlanir ekki og kostnaðurinn varð mun meiri. Útilokað er að sú starfsemi sem fram fer innan veggja þessa húss muni nokkurn tímann borga það. Kjósendur fengu reikninginn.

Sandeyjarhöfn er annað dæmi, þar sem áætlanir voru reiknaðar langt undir raunkostnaði. Enn sér ekki fyrir endann á þeim kostnaði sem kjósendur fengu í hausinn vegna þess verkefnis og mun sennilega aldrei sjást.

Vaðlaheiðagöng eru enn eitt dæmið um flopp stjórnmálamanna. Þar var gamalkunnugt stef slegið og óraunhæfar áætlanir gerðar, virtust helst miða að því marki að hægt væri að halda fram að umferð gegnum göngin myndu á einhverjum tímapunkti, í fjarlægri framtíð, borga framkvæmdina. Til að ná því marki varð að miða við að framkvæmdin kostaði ekki meira en 7 milljarða, að umferð ykist verulega, að öll sú umferð færi gegnum göngin og að gjaldið í gegnum þau væri hærra en svo að fólk myndi sætta sig við það. Í dag, nokkru áður en framkvæmdum er lokið, er ljóst kostnaður við framkvæmdina verður 14 milljarðar plús! En það er allt í lagi, kjósendur munu borga.

Um blessað þjóðarsjúkrahúsið þarf vart að fjölyrða. Þar eru ekki einungis fjármáleg misferli í gangi, heldur er allri heilbrigðri skynsemi kastað á glæ. Reikningur til kjósenda til þess verkefnis mun aldrei lokast, ekki meðan menn neita að horfast í augu við staðreyndir. Þar, eins og í öðrum gæluverkefnum stjórnmálamana, var farin sú leið að hagræða forsendum svo niðurstaða fengist rétt. Niðurstaðan er þegar brostin, þó enn séu mörg ár þar til verkefnin líkur, ef því einhvertímann líkur, enda forendurnar allar rangar.

Svona mætti lengi telja og segja sögur af meðferð stjórnmálamanna á almannafé, fé sem betur væri varið til annarra þátta, ef það þá yfirleitt er til.

Ekki man ég hverjar fyrstu áætlanir um kostnað við borgarlínu voru, en í apríl á síðasta ári, fyrir tæpu ári síðan, var talað um heildarkostnað upp á um 50 milljarða króna og að verkið yrði unnið í áföngum. Þegar líða fór að hausti, var heildarkostnaðurinn kominn upp í 70 milljarða, þó var þá búið að skera verkefnið verulega niður og menn hættir að tala um léttlestar.

Nýjustu tölur um heildarkostnað eru ekki lengur nefndar, einungis að fyrsti áfangi eigi að kosta 44 milljarða króna. Ekki þora menn heldur að nefna hversu margir áfangarnir verða. Fyrsti áfangi er því að nálgast þá upphæð sem sögð var heildar kostnaður, fyrir 11 mánuðum síðan! Þetta er sennilega met í íslenskum kostnaðarútreikningum!! Og enn eru engar framkvæmdir hafnar!

Það er ljóst að nánast allur kostnaður við borgarlínuna mun verða greiddur úr ríkissjóð. Reykjavíkurborg rambar á barmi gjaldþrots og þaðan engra peninga að vænta. Jafnvel þó ný og betri stjórn verði valin yfir borgina, mun það taka fjölda ára að greiða úr þeirri fjárhagslegu óstjórn sem ríkt hefur undir stjórn vinstra afturhaldsins. Önnur sveitarfélög eru vart aflögufær og jafnvel þó eitthvert þeirra gæti lagt einhverja aura til verkefnisins, er fráleitt að ætla að vilji sé til þess, umfram stærsta sveitarfélagið. Því mun það falla í hlut kjósenda alls landsins að greiða fyrir borgarlínu. Verkefnis sem einungis örfá prósent þeirra íbúa sem á svæði línunnar býr, mun nýta sér, ef miðað er við björtustu spár!

Það er ekkert sem réttlætir að sótt sé fé í ríkissjóð í verkefni eins og borgarlínu. Ef sveitarfélögin sem að þessu verkefni standa gætu sjálf fjármagnað það, væri lítið hægt að agnúast yfir því. Það væri þá kjósenda til sveitarstjórnar í viðkomandi sveitarfélögum að sýna sinn vilja í kosningum. En að ætla að kasta kostnaði yfir á ríkissjóð er galið, kostnaði sem enginn veit hver verður að lokum, en gera má ráð fyrir að muni hlaupa á hundruðum milljarða króna. Alþingi hefur enga heimild frá kjósendum til að sóa fé landsmanna til þessa verkefnis.

Meðan vegakerfi landsins er að hrynja, meðan fólk á landsbyggðinni þarf að fara erfiða fjallvegi til að sækja sér alla þjónustu, meðan malarvegir eru enn til í landinu, meðan einbreiða brýr þekkjast í vegakerfinu og meðan banaslysum í umferðinni fjölgar af framangreindum orsökum, meðan grunnþjónustan er í lamasessi bæði hjá ríki og borg og meðan við getum ekki sýnt öldruðum þá vegsemd að lifa sómasamlegu lífi, er borgarlína með öllu óréttlætanleg!!

 

44 milljarðar í borgarlínu

"af hverju er himininn blár ?"

Hann Ari er lítill

Hann er átta ára trítill

með augu mjög falleg og skær.

Hann er bara sætur

jafnvel eins er hann grætur

og hugljúfur þegar hann hlær.

En spurningum Ara

er ei auðvelt að svara

mamma, af hverju er himininn blár? 

Sendir guð okkur jólin?

Hve gömul er sólin? 

Pabbi, hví hafa hundarnir hár?

Einn þingmaður með 72 fyrirspurnir

Loksins frétt um ACER

Loksins sér maður frétt um ACER, afurð þriðja hluta orkusáttmála ESB.

Að vísu er þessi frétt bæði stutt og snubbótt, auk þess að fjalla um stöðu þess í Noregi. Þar í landi eru flestir á móti þessari tilskipun, enda fólk upplýst um efni hennar. Fjölmiðlar og stjórnmálamenn hafa verið duglegir að fjalla opinberlega um þessa tilskipun og áhrif hennar á norskt þjóðlíf. Af þeim sökum álykta flest samtök þar í landi gegn tilskipuninni, auk þess sem allir stjórnmálaflokkar utan einn, hafa tekið afstöðu gegn henni.

Hér á landi þegja menn þunnu hljóði. Stjórnmálamenn forðast í lengstu lög að nefna þetta og fréttamiðlar nenna ekki að taka málið upp, nú eða þekkja það ekki.

Þetta er fyrsta fréttin sem ég sé um tilskipun ESB um þriðja hluta orkusáttmála ESB. Verið getur að einhver fjölmiðill hafi á einhverjum tímapunkti flutt frétt af þessu máli og það farið framhjá mér.

Þó er þessi frétt mbl frekar snubbótt og einungis í einni setningu sagt frá að þessi tilskipun muni verða nauðgað upp á okkur Íslendinga. Ekkert er farið í hvað þessi tilskipun þíðir, ekkert sagt frá því valdi sem ACER stofnunin, sem staðsett verður í Slóveníu, mun fá.

Þessar upplýsingar liggja þó fyrir, grunnurinn að þeim kemur fram í Lissabon sáttmálanum, sem tók gildi innan ESB þann 1. des 2010 og síðan ítarlegri útfærsla í tilskipuninni sjálfri. Þess skal getið að íslenska sendinefndin, sem fór utan á sínum tíma að semja um þessa tilskipun, var með skýr fyrirmæli um að ganga svo frá að Ísland yrði utan þriðja hluta orkusáttmála ESB. Á hana var ekki hlustað og því liggur fyrir Alþingi að samþykkja þessa tilskipun, nú á þessu þingi. Á allra næstu dögum!!

Mogginn var fyrstur til að fjalla um þetta mál, að vísu út frá norskum fréttum og undir dálki erlendra frétta. Ég skora á fréttamenn þess miðils og reyndar allra fréttamiðla hér á landi, að fræða þjóðina enn frekar um þetta mál. Upplýsingarnar liggja fyrir, þarf einungis að lesa þær og segja skilmerkilega frá innihaldinu. Segja frá þeim völdum sem ACER mun fá, segja frá hvernig orkuverð verði ákveðið hér á landi, segja frá hver muni taka ákvarðanir um hvar og hvenær skuli virkjað hér á landi, segja frá hver ákveður hvert sú orka verði leidd, segja frá hver muni taka ákvörðun um sæstreng og greiðslu fyrir byggingu og rekstur hans. Allt mun þetta verða ákveðið í Slóveníu án aðkomu okkar Íslendinga. Umhverfisvernd mun þar mega sín lítils. Við munum einungis verða að gera það sem okkur er sagt!!

Þá skora ég á stjórnmálaelítuna að opna opinbera umræðu um þetta mál. Það er ekki seinna vænna þar sem Alþingi þarf að taka ákvörðun um þessa tilskipun á allra næstu dögum.

Það er ljóst að þessi tilskipun er stærri en svo að hana megi samþykkja. Verið getur að Ísland muni fá á sig dóm EFTA dómstólinn fyrir að gera það ekki, en á því verður þá bara að taka. Ef niðurstaða verður sú að við þurfum að segja upp EES samningnum, til að komast hjá slíkum dóm, verður svo að vera.

Þeir einir geta mælt með þessari tilskipun sem á einhvern hátt geta hagnast á henni, auk auðvitað þeir sem stunda þau trúarbrögð að tilbiðja ESB. 

Einn er sá bloggari hér á moggablogginu sem hefur ritað margar greinar um þriðja hluta orkusáttmála ESB og afurð hans ACER, bæði á bloggsíðu sinni sem og í einstaka fjölmiðla, reyndar kannski of lítið á þeim vettvangi en það stendur vonandi til bóta. Hann hefur kynnt sér málið rækilega og ritar um það út frá þekkingu, en það er Bjarni Jónsson, rafmagnsverkfræðingur. Hvet alla til að lesa skrif hans. 

Mótmæla orkumálatilskipun ESB

Að búa til sparnað með kúluláni

Það er nú þannig frú Þorgerður að allir gjaldmiðlar eru góðir meðan maður á þá og jafnframt slæmir þegar þeir eru í skuld. Krónan okkar er þar ekkert undanskilin. Munurinn á henni og öðrum gjaldmiðlum er að stjórnmálamenn ákváðu á sínum tíma að taka upp verðtryggingu skulda, hér á landi. Ekkert annað land í hinum vestræna heimi ástundar slíka okurstarfsemi, ekki einu sinni Mafían vill láta bendla sig við slíka viðskiptahætti.

En þetta þekkir frú Þorgerður Katrín auðvitað mæta vel. Hún stofnaði fyrirtæki, fyrri hluta árs 2008, til að halda utanum sparifé sitt. Spariféð var sótt í bankann, í formi kúluláns, upp á tæpar tvö þúsund milljónir, eða mánaðarlaun 10000 verkamanna. Þegar bankakerfið hrundi tapaði hún auðvitað þessu meinta sparifé sínu. En henni til happs voru kröfuhafar og dómstólar henni hliðhollir, þannig að lánið þurfti ekki að borga! Nafn gjaldmiðilsins breytir þar engu.

Það sannaðist þarna að það er gott að eiga peninga, verra að skulda þá. Nema auðvitað að hægt sé að komast hjá að greiða skuldir sínar!! 

Krónan fín meðan þú átt hana

Í fréttum er þetta helst:

Fullnæging læknar þig,   fimm fæðutegundir sem gera þig fallegri,   stellingin lýsir sambandinu,   karamellur sem bráðna í munni,   lifðu á skyndibita og 300 áfengum drykkjum á viku,   geggjaðar beyglur með kanil og hlynsýrópi,   kartöflur við baugum .......

Þetta er ekki neitt grín, heldur helstu fréttir dagsins á pressan.is. Stærstu fréttir þessa miðils, síðustu daga, eru þó alveg örugglega; glímir hundurinn þinn við kvíða og píkuhárkollur eru heitasta trendið í dag! Þetta eru auðvitað þvílíkar stórfréttir sem bráðnauðsynlegt er að hvert mannsbarn á Íslandi fá að vita! Merkilegt að Píratar eða Samfylking skuli ekki vera búnir að taka þessi mál upp á Alþingi!!

Aðrir fréttamiðlar eru lítt skárri. Þar ríður smámennskan húsum sem aldrei fyrr. Flesta daga dregur fréttastofa ruv aðra fréttamiðla á eftir sér í galdrabrennuleit. Nú um helgina var smá hlé gert á brennufréttir, meðan allir þessir fréttamiðlar voru uppfullir af landsfundi þriggja þingmanna stjórnmálaflokks og jafnvel mogganum þótti stórfrétt að formaður þess flokks skildi ná kosningu um áframhaldandi formennsku. Hann var að vísu einn í framboði en fékk þó öll greidd atkvæði! Ekki kom fram hversu margir greiddu atkvæði, hvort það voru 2, 4 eða kannski eitthvað fleiri.

Svo rammt kvað að fréttaflutningi frá landsfundi þessa örflokks, að um tíma hélt maður að fjölmiðlar myndu ekki hafa pláss fyrir skrautsýningu ruv, í boði kjósenda, að kvöldi laugardags. Sú von brást reyndar.

ACER

Enginn, ekki einn einasti fjölmiðill fjallar þó um eitthvað stærsta mál sem fyrir þjóðinni liggur, þessa dagana, ACER. Þarna er verið að tala um fullgildingu tilskipunar ESB um þriðja hluta raforkusáttmála sambandsins. Það liggur fyrir Alþingi að taka afstöðu til þeirrar tilskipunar, nú á vordögum. Engin umræða hefur farið fram um óskapnaðinn, enginn fréttamiðill fjallar um hann og stjórnmálamenn eru þögulir sem gröfin, þ.e. ef þeir hafa þá einhverja hugmynd um hvað málið snýst!

Kotmennskan og undirlægjuháttur íslenskra fréttamanna er þvílíkur að þeim er fyrirmunað að fjalla um alvöru málefni. Eru fastir í smámennskunni og því að rembast við að koma höggi á einstaklinga, bæði hér heima sem og erlendis, auk þess að fræða fólk um helstu tískufyrirbæri eins og píkuhárkollur. Á meðan er þögnin um stóru málin ærandi! Og ekki eru þingmenn skárri. Þar er kjarkleysið algjört, láta teyma sig á asnaeyrum af kotpennum fjölmiðla!!

Þann 1. mars kom hingað til lands Norskur stjórnmálamaður, Katherine Kleveland, formaður "Nei til EU" þar í landi. Hún hélt erindi á fundi Heimsýnar, þá um kvöldið. Enginn fjölmiðill hefur enn fjallað um það erindi hennar, en m.a. kom hún þar inn á ACER og hvernig umræðan um það mál, ásamt EES samningnum almennt, er háttað í okkar forna fósturlandi. Þar eystra er vitund almennings almennt nokkuð góð um ACER og afleiðingar þess samnings fyrir Norðmenn, enda bæði fjölmiðlar og stjórnmálamenn þar nokkuð stærri en kollegar þeirra hér á landi. Því hefur umræðan um þetta mál verið opin og upplýsandi, meðal Norðmanna. Auðvitað er þröngur hópur kratískra afla þar í landi sem öfunda íslenska stjórnmálamenn fyrir hversu vel þeim tekst að halda þekkingu um þetta mál frá Íslendingum.

Á haustdögum var gerð könnun meðal Norðmanna um afstöðu til ACER og sögðust 70% þeirra sem afstöðu tóku, vera andvígir aðild Noregs að samþykkt þriðja hluta raforkusáttmála ESB, ACER. Þetta sýnir að þekking Norðmanna á málinu er nokkur, meðan einungis örfáar sálir hér á landi vita um hvað málið snýst.

Í stuttu máli snýst þriðju hluti raforkusáttmála ESB um að stofnað verði svokölluð Orkustofnun ESB, ACER. Þessi stofnun mun hafa aðsetur í Slóveníu og mun fá öll völd um orkumál innan ESB og þeirra ríkja EFTA innan EES sem samþykkja tilskipunina. Reyndar er ekki annað í boði af hálfu ESB en að samþykkja og gæti því farið svo að segja þurfi upp EES samningnum, beint eða eftir dóm EFTA dómstólsins, til að losna frá þessari tilskipun.

Eins og áður segir, þá mun ACER fá full yfirráð yfir allri orku innan þeirra ríkja sem að stofnuninni standa, hvað skuli virkjað, hvert sú orka skuli fara, hvernig tengingar skuli verða milli landa (sæstrengur), hvernig kostnaði við dreifikerfið muni skiptast og síðast en ekki síst, hvert orkuverð skuli vera í hverju landi fyrir sig. Reyndar er þegar til leiðbeinandi reglur ESB um það síðastnefnda er segja til um hámarks verðmun frá hæsta orkuverði innan sambandsins. Hvert ríki mun hins vegar áfram eiga orkuverin sín, en engu ráða hvernig þau verða rekin. Náttúruvernd mun eiga sín lítils og ef ACER dettur í hug að láta okkur Íslendinga virkja Gullfoss, mun Alþingi eða þjóðin ekkert hafa um það að segja.

Það er ljóst að orkuverð hér á landi mun hækka verulega. Mun sú hækkun liggja á bilinu frá tíföldun upp í sextíuföldun!!  Mun fara eftir því hversu miklum kostnaði við sæstreng og rekstur hans verði lagt á þjóðina, auk kostnaðar við tengingar hér innanlands við þann streng. Hugsanlega gætu orkufyrirtækin hagnast eitthvað á þessari breytingu. Þann hagnað má þó ekki nýta til niðurgreiðslu orkuverðs hér heima, við því er strangt bann. Þann hagnað skal nota til frekari uppbyggingar orkuvera og tenginga við aðra markaði. Mun þá verða stutt í streng nr2, 3, 4 .....

Það er ljóst að hér er um eitthvað allra stærsta mál sem þjóðin hefur staðið frammi fyrir, sennilega frá stofnun lýðveldisins. Þeir einir sem mælt geta því bót eru þeir sem á einhvern hátt geta hagnast persónulega á ósköpunum, auk auðvitað þeirra sem teljast til sértrúarsafnaðar ESB aðildar. Fyrir þá er ekkert of gott fyrir ESB!

Fari illa mun landið okkar verða óbyggjanlegt innan fárra áratuga. Það væri hugguleg gjöf frá okkur sem nú njótum kosta okkar fagra og gjöfula lands, til afkomenda okkar, á sjálfu eitthundrað ára afmæli fullveldisins!!

 

 

Forgangsmál að bæta velferð almennings